เจลกาเห็นสีหน้าของมาเรียสที่เดินตรงเข้ามาหาเธอก็ไม่สบายใจ หญิงสาวแตะมือลงบนท่อนแขนของชายหนุ่มแล้วจึงถามเขาด้วยสีหน้าเป็นกังวลว่า
“เขาเป็นใครเหรอคะ”
มาเรียสปรับสีหน้าให้เรียบเฉย เขาสอดมือกอบกุมต้นคอเล็กของหญิงสาว กระชับและเหนี่ยวให้เธอหันมามองเขาก่อนจะตอบว่า
“ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก มากับฉันดีกว่า” มาเฟียหนุ่มเปลี่ยนเรื่อง แล้วเลื่อนมือไปจูงมือเล็กของหญิงสาวแทน
“ค่ะ”
เจลกาไม่เซ้าซี้อะไร ในเมื่อเขาบอกไม่ต้องสนใจ เธอก็จะเชื่อตามนั้น แม้ว่าคำพูดบางคำของคนคนนั้นยากที่จะสลัดให้หลุดพ้นก็ตามที...
“ฉันมีคนที่อยากจะแนะนำให้เธอรู้จัก มาทางนี้กันเถอะ”
มาเรียสกล่าวพร้อมกับพาเธอเดินตรงดิ่งไปยังบันไดที่ทอดตัวขึ้นไปยังชั้นสองของคฤหาสน์หลังนี้
“ได้ค่ะ”
อีกครั้งที่เธอตอบรับคำสั่งของเขาอย่างไม่ขัดขืน และมาเรียสที่จูงมือเธอไม่ยอมปล่อยกลับมีสีหน้าเคร่งเครียดอีกครั้งอย่างไม่ทันรู้ตัว
เจลกามองเขาด้วยความ
