"พิณ"
ชายหนุ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้ง คนตาบอดรับรู้ได้ถึงมีมือเล็กกำลังบีบมือหนาใหญ่
ให้กำลังใจ เขารู้สึกด้วยใจตัวเองว่ามือนั่นต้องเป็นมือของเพลงพิณ หญิงสาวคนที่เขารู้ใจแล้วว่าเธอคือคนที่ตนรักมาก
"เฮียหนึ่ง เฮียฟื้นแล้ว คุณหมอ คนไข้รู้สึกตัวแล้ว" เพลงพิณดีใจจนน้ำตาตื้นตันพลางกดกริ่งเรียกคุณหมอ
ถึงเขาจะลืมตาตื่นขึ้นมาได้แต่ก็ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าผู้หญิงคนตรงหน้าอีกแล้ว มือใหญ่คว้าหาเอามือเล็กที่คุ้นเคยดีเข้ามากุมเอาไว้แน่นหนาราวกับว่าจะไม่ปล่อยให้ดวงใจหลุดลอยไปเมื่อครั้งที่ผ่านมาอีกแล้ว
"พิณ เธอกลับมาหาฉันแล้วใช่ไหม ฉันรอคอยเธอผ่านมาสี่ปี ฉันอยากจะขอโทษกับเธอในสิ่งที่เคยกระทำให้เธอเจ็บปวด ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน"
"พิณกลับมาแล้ว พิณรู้ความจริงหมดแล้วว่าเฮียยอมเสียสละชีวิตตัวเองแทนพิณได้ เหตุผลสั้นๆ เพราะเฮียรักพิณ ตลอดเวลาเมื่ออยู่ที่นั่น ไม่มีวันไหนที่พิณจะไม่คิดถึงเฮีย เพราะเฮีย
