บทที่23 คุกเข่าลงตรงหน้าพิณ

1700 คำ

เพลงพิณหอบสังขารร่างกายที่เจ็บชอกช้ำระบมไปทั่วตัว เธอขับรถกลับมาบ้านของตัวเองเหมือนเดิม โชคดีที่ไม่มีใครออกมาแถมยังไฟในบ้านก็ปิดสนิท เธอจึงใช้ทางลัดเข้ามาด้านหลังของประตูบ้านอีกด้านหนึ่ง หญิงสาวกัดฟันทนความเจ็บปวดแสบร้อนตรงหว่างขาเรียว ค่อยๆ เดินขึ้นมายังห้องส่วนตัวข้างบนบ้าน มือบางถอดเสื้อผ้าลวกๆ ของตัวเองออกต่อหน้ากระจกในห้องน้ำ รอยรักที่ถูกเขาฝากฝังเอาไว้เต็มกายพร้อมกับรอยคราบน้ำรักที่ยังติดแน่น เธอเกลียด เกลียดตัวเองที่ยอมทุกข์ทรมานความเจ็บปวดมาตั้งหนึ่งปีเต็มด้วยความรัก คำสัญญาที่พี่ชายแสนดีเคยให้ไว้กับน้องสาวคนนี้ "สร้อยล็อกเก็ตที่พิณเคยให้เฮียหนึ่งเอาไว้ก่อนจะไปเรียนต่อมหา'ลัยที่อังกฤษมันหายไปไหน หรือว่าเฮียกลับมาเรียนที่นี้กลับโยนมันทิ้งไปแล้ว" ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บปวดรวดร้าวใจ ขาเรียวหย่อนลงมานั่งในอ่างอาบน้ำใหญ่ที่มีน้ำผสมฟองสบู่ลงมา เธอถูเอารอยของอดีตสามีออก แต่ถูยังไงก็เอาออกไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม