บทที่13 ร้องไห้ครั้งเดียวก็พอ

1744 คำ

"ไล่ออก!" นับดาวแทบหน้าซีดเผือด เธอไม่อยากถูกไล่ออกตอนนี้และก็ไม่ได้เป็นคนเอาใบมีดโกนซ่อนใส่รองเท้าของเพลงพิณด้วย สาบานได้เลยจริงๆ "ไม่ใช่แค่จะไล่ออกอย่างเดียว ฉันก็จะแจ้งความข้อหาตั้งใจทำร้ายร่างกายของฉัน แกไม่รอดแน่นังดาว!" เพลงพิณยิ่งเชื่อสนิทว่านังเมียน้อยนั่นแหละเป็นคนทำ จะมีใครอื่นได้ล่ะที่ริษยาเธอ "จริงเหรอนับดาว เธอเป็นคนทำเหรอ" ปราภพหันไปถามเลขาสาวอย่างไม่น่าเชื่อ ว่าเด็กสาวที่แสนดีจะกลายเป็นคนร้ายกาจไปได้ เขาไม่น่าหลงผิดเชื่อคำพูดแสนหวานจากเธอจริงๆ "ไม่นะคะเฮีย ดาวสาบานได้ ถึงแม้ว่าดาวจะไม่ถูกกันกับคุณพิณ แต่ดาวก็ไม่ทางใช้วิธีสกปรกแบบนี้แน่นอน เฮียเชื่อใจดาวได้ใช่ไหมคะ" นับดาวหันมาทางเฮียหนึ่งเพื่อขอความช่วยเหลือ เธอไม่ได้เป็นคนทำจริงๆ แต่มีใครบางคนจงใจใส่ร้ายตน "ทำผิดแต่ไม่ยอมรับผิดแบบนี้ น่าจะถูกไล่ออกซะให้เข็ดนะ จริงไหมคะคุณเพลงพิณ" ภาวิดาเงียบนิ่งมานานก่อนจะเข้ามา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม