ณ บ้านเรือนไทยสไตล์โมเดิร์นของนายแบบหนุ่ม
ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพื่อปรับให้สายตาสามารถสู้กับแสงจ้าในยามเช้าในขณะที่พระอาทิตย์เริ่มทอแสงส่องลอดผ้าม่านมากระทบหน้า ภาพแรกในยามเช้าที่ผมเห็นช่างเป็นภาพที่สวยงามมาก มันคือภาพที่คนรักของผมยังคงนอนหลับตาอย่างมีความสุขด้วยท่านอนหงายตามสบายคนท้อง ชายเสื้อที่เลื่อนขึ้นสูงเกือบถึงหน้าอกของคนหลับ เผยให้ผมได้เห็นผิวท้องขาวนวลที่บัดนี้มีขนาดใหญ่มากกว่าเดิม ทำให้ผมสามารถมองเห็นถึงเส้นเลือดสีเขียวบริเวณผิวหนังของท้องที่ป่องนั้นได้ชัดเจน ผมกลับรู้สึกตื่นเต้นอีกครั้งเมื่อเห็นเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในท้องกำลังขยับไปมาอยู่ภายในไหน เป็นเหตุให้ผมได้เห็นผนังท้องเคลื่อนที่แบบโปร่งบ้างยุบบ้างเป็นครั้งคราว ทำให้ผมอดที่จะยื่นปลายจมูกไปสัมผัสส่วนนั้นไม่ได้เพราะมันทำให้ผมรู้สึกมีแรงและกำลังที่จะทำงานเพื่อเจ้าตัวเล็กในท้องอยู่ตลอดเวลา
“ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
ผมได้ยินเส
