ตอนที่ 13
2634 คำ
ยังอยู่ที่คฤหาสน์สุดหรู
“เมื่อกี้ป้านวลกับนะบอกว่าใครท้องนะ! .. ได้ยินแต่คำว่าท้องไม่รู้ว่าพูดถึงใคร ก็แค่ถามดูเฉยๆ ทำไมต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ”
ผมถามย้ำกับ 2 คนนั้นด้วยความสงสัย แต่ป้านวลกับบอดี้การ์ดคนสนิทของผมกลับมีท่าทีตกใจราวกับเห็นผี
“อ๋อ.. ป้ากำลังพูดถึงหลานสาวที่บ้านนอกของป้าจ้ะมันท้อง ก็เลยมาเล่าให้นะฟังเฉยๆ ค่ะนายท่าน”
“ผมดีใจด้วยนะป้า พากันทำหน้าตกอกตกใจแบบนั้นผมก็คิดว่าเรื่องใหญ่อะไรซะอีก ถ้าใกล้คลอดเมื่อไหร่ก็บอกผมนะผมจะช่วยรับขวัญหลานให้ป้าหมื่นนึงครับ”
ป้านวลได้ยินแบบนั้นก็มีสีหน้าดีใจจนแทบน้ำตาไหล
“ป้าขอบคุณนายท่านมากนะคะที่เมตตาหลานของป้าที่กำลังจะเกิดเร็ววันนี้”
“ผมเองก็ขอขอบคุณกับป้านวลด้วยนะครับนายใหญ่”
“ไม่เป็นไรหรอก ไม่มีอะไรแล้วเดี๋ยวผมขอตัวขึ้นไปนอนก่อนนะป้า เอ้อ.. ผมลืมเลยยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ป้าทำกับข้าวรอผมแต่ผมกลับดึกเลยไม่ได้กินอาหารที่ป้าเตรียมไว้”
ผมยกขึ้นมือไหว้ขอโทษป้าแม่บ้านอย่างรู้สึกผิดจริงๆ
“ไม่เป็นอะไรเลยค่ะนายท่าน ป้ากับนะเพิ่งทานกันเรียบร้อยไปเมื่อสักครู่นี้เองค่ะ นอนหลับฝันดีนะคะ”
“ขอบคุณครับป้า ป้าเองก็ไปพักผ่อนได้แล้วนะครับดึกแล้ว”
เมื่อผมพูดจบก็เดินแยกออกมาจากห้องครัวแล้วเดินตรงขึ้นไปชั้น 2 ของบ้านเพื่อเตรียมอาบน้ำเข้านอนตามปกติ
ยังอยู่ในครัวของคฤหาสน์สุดหรูของเจ้าพ่อมาเฟียหนุ่ม
“เกือบไปแล้วไหมล่ะป้า แต่ป้าก็เก่งมากเลยนะครับที่แก้สถานการณ์ได้ทัน”
ผมรู้สึกเหมือนหัวใจตกลงไปตาตุ่ม เมื่อรู้ว่าต้นเสียงนั้นเป็นนายใหญ่
“ก็ดีแล้วแหละที่นายท่านเข้าใจแบบนั้น.. แยกย้ายกันไปพักผ่อนเถอะนะ ป้าเองก็เริ่มง่วงละ”
“โอเคครับป้า พรุ่งนี้เจอกันครับ”
ผมกับป้านวลต่างแยกย้ายไปพักผ่อนเช่นกัน
ณ บ้านทรงไทยสไตล์โมเดิร์นของนายแบบมาดเซอร์
ด้วยความที่ผมเป็นคนอยู่นิ่งๆ ไม่เป็น งานเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมพอจะทำได้ก็คงหนีไม่พ้นการจัดห้องนอนส่วนตัวของเสือให้เป็นระเบียบมากขึ้น ก็เข้าใจอยู่แล้วครับว่าสไตล์ผู้ชายโสดอาจจะหาความเป็นระเบียบไม่ได้สักเท่าไหร่ แต่ผมก็รู้สึกดีที่ได้ทำให้คนที่ผมรักทั้งยังเป็นการออกกำลังกายไปในตัวในเวลาเดียวกันอีกด้วย
ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าในตู้เอย กลุ่มของขวัญที่แฟนคลับของเขาให้มาเอยและท้ายที่สุดก็จะเป็นโต๊ะแต่งตัวที่มีผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายผิวหน้ารวมถึงเครื่องสำอางที่อยู่กระจัดกระจายไปทั่วโต๊ะไม่เป็นระเบียบเท่าที่ควร แต่งานช้างคงหนีไม่พ้นเรื่องการทำความสะอาดห้องน้ำในส่วนนี้ผมขอผ่าน เพราะหมอได้สั่งห้ามว่าไม่ให้ผมออกแรงมากจนเกินไป อาจจะไม่เป็นผลดีต่อเด็กในท้องได้ซึ่งสรีระของผมก็ไม่ใช่ผู้หญิงโดยตรง จึงเสี่ยงที่จะเป็นอันตรายต่อเด็กในท้องง่ายกว่าปกติครับ
“ทำอะไรอีกแล้วเนี่ย เสือก็บอกแล้วนี่ว่าให้อยู่เฉยๆ นอนพักผ่อนบนเตียง มันเป็นอันตรายต่อลูกของเรานะปีโป้..”
ผมรู้สึกตกใจเล็กน้อยที่เสือเดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้แล้วยังถามผมขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
“เข้ามาตอนไหนเนี่ยเราตกใจหมดเลย”
“เสือขอโทษนะที่ทำให้ปีโก้ตกใจ แต่เสือก็บอกไปแล้วไม่ใช่หรอว่าให้ปีโป้นอนพักอยู่เฉยๆ น่ะ”
“ก็เราเบื่อนี่นา อีกอย่างหมอก็บอกว่าไม่เป็นไรถ้าเป็นการออกกำลังกายเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้เพราะจะทำให้เราแข็งแรงและเป็นผลดีต่อลูกด้วย”
ผมเองก็พยายามอธิบายให้เขาฟัง
“เสือเข้าใจแล้วครับ พอได้แล้วนะห้องเรียบร้อยหมดแล้วเนี่ย ไปนั่งพักที่เตียงได้แล้ว”
“เสร็จพอดี แต่เรื่องปัดกวาดเช็ดถูแล้วก็ล้างห้องน้ำนี่เราขอผ่านนะ..”
“ดีแล้ว ถ้าขืนทำนะจะลงโทษให้สาสมเลย..”
“ฮ่าๆ ..”
ผมอดขำไม่ได้กับน้ำเสียงทีเล่นทีจริงของเสือ ก่อนที่เขาจะประคองผมไปนั่งที่เตียง แล้วรีบไปรินน้ำใส่แก้วมาให้ผมดื่ม
“ดื่มน้ำก่อนสิ คราวหลังถ้าอยากจะออกกำลังกายให้บอกเสือก่อน ทำคนเดียวแบบนี้ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาเสือคงเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆ อย่าทำแบบนี้อีกนะสัญญากับเสือได้ไหม…”
สีหน้าและน้ำเสียงของเสือดูจริงจังมากกับเรื่องนี้ ทำให้ผมเข้าใจได้ว่าเขารักและเป็นห่วงผมมากแค่ไหน ยิ่งตอนนี้ในท้องผมมีลูกของเราสองคนด้วย ส่งผลให้ผมได้รับความรักและการดูแลเอาใจใส่จากเสือเพิ่มขึ้นมาก มากขึ้นจริงๆ ครับ
“เราสัญญาเราจะไม่ดื้ออีก…”
หลังจากผมให้คำมั่นสัญญากับเขา ก็เป็นจังหวะที่เสือดึงผมเข้าไปสวมกอดก่อนจะค่อยๆ ประคองใบหน้าผมให้สบตาเขา ที่กำลังส่งต่อความรักความห่วงใยที่เสือมีให้ผม แล้วเขาก็เคลื่อนใบหน้าเข้ามาหาผม พร้อมกับส่งริมฝีปากหนานุ่มมาสัมผัสริมฝีปากบางของผมอย่างแผ่วเบาอย่างอ่อนโยน…
ณ สถานบันเทิงชื่อดัง
“มึงทำอะไรของมึง ห๊ะ! ..”
ผมตะคอกถามผู้ชายคนหนึ่งดูจากหน้าตาแล้วอายุไม่น่าจะถึง 20 ปี ที่เมื่อสักครู่นี้ขณะที่ผมกำลังยืนทำธุระที่โถปัสสาวะชาย ก็มีชายคนเมื่อกี้นี้ทำทีว่าเดินผ่าน แต่กลับเอื้อมมือมาจับที่แก้มก้นของผมแล้วบีบเบาๆ ทำให้ผมตกใจแล้วรู้สึกโกรธขึ้นมาทันควัน ก่อนจะรีบหันไปคว้าข้อมือมันแล้วตะคอกถามมันไปแบบนั้น
“แล้วคุณจะตะคอกผมทำไม ผมก็แค่อยากจะหาอะไรทำสนุกๆ กับคุณเท่านั้น”
ดูจากสีหน้าของมันแล้วไม่มีสำนึกเลยจริงๆ
“แต่กูไม่สนุกด้วย มึงจะขอโทษกูดีๆ หรือจะให้ลูกน้องกูเข้ามากระทืบมึงให้ตายคาห้องน้ำ เลือกเอา!”
มันดูมีสีหน้าตื่นกลัวขึ้นมาแทบจะทันทีหลังจากฟังที่ผมพูดจบ
“เอ้อ.. ผมขอโทษครับ ผมแค่อยากหาคู่สนุกด้วยเท่านั้นเอง ไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนพี่นะครับ.. ยังไงผมขอตัวก่อนนะครับ”
หมับ!!
ไม่ทันที่มันจะได้เดินออกจากห้องน้ำ ผมก็ใช้ฝ่ามือใหญ่ของตัวเองคว้าลำคอของมัน ดึงหันหน้าเข้ามาหาน้องชายของผม ที่ขณะนี้ผมได้ปลดปล่อยน้องชายออกมาสู่โลกภายนอกชี้หน้ามันอยู่ ก่อนจะดึงมันลากเข้าไปในห้องน้ำอีกด้านหนึ่งพร้อมกับล็อกกลอนประตูแล้วจัดการตามที่มันต้องการ..
กว่า 20 นาทีที่ผมจัดการกับเด็กน้อยร่านเซ็กส์ภายในห้องน้ำของสถานบันเทิง หากถามว่าดีไหมมันก็ดีกว่าที่ผมต้องปลดปล่อยความต้องการมันด้วยตัวเอง แต่เจ้าเด็กหนุ่มนั้นกลับมีสภาพสะบักสะบอมเพราะตามร่างกายของมันเกิดร่องรอยที่ผมฝากไว้เต็มไปหมด โดยเฉพาะลำคอขาวๆ ในตอนนี้มันกลับมีสีช้ำเลือดช้ำหนองรอบลำคอ ที่สำคัญไอ้เด็กน้อยนั้นแทบจะลุกขึ้นยืนไม่ไหวเพราะถูกผมกระหน่ำใส่เต็มที่ โชคดีที่ภายในห้องน้ำนี้ยังมีเสียงดนตรีจากด้านนอกเข้ามากลบจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงโหยหวนของเด็กหนุ่มแม้แต่น้อย ว่าสิ่งที่ผมมอบให้มันสุดยอดแค่ไหน
ผมเดินออกจากห้องน้ำด้วยความสบายใจ มันรู้สึกโล่งเบาสบายอย่างบอกไม่ถูก โดยมีเด็กน้อยคนนั้นเดินตามออกมาหลังจากผมเกือบ 10 นาทีเพราะคงต้องนั่งพักเหนื่อยเอาแรงที่เหลืออยู่หอบร่างของตนเองออกมาจากห้องน้ำ ทันทีที่ผมหันไปสบตาเจ้าหนุ่มน้อยนั้น มันก็รีบหลบสายตาอย่างหวาดกลัว ราวกลับว่าขออย่าได้เจอะเจอผมอีกตลอดไปอย่างไรอย่างนั้น เมื่อนึกขึ้นได้ก็รู้สึกอดขำตัวเองไม่ได้ที่ตอนแรกว่าจะไม่คิดทำอะไรแล้ว แต่พอได้สำรวจรูปร่างหน้าตาทำให้ผมได้รู้ว่าอย่างน้อยก็ใช้แก้ขัดได้ดีกว่าผมต้องไปสนองความต้องการด้วยตัวเอง
เวลานี้ก็เกือบจะตีสามครึ่งแล้ว แต่แก้วช็อตก็ยังคงถูกนำมาเสิร์ฟไม่หยุด ซึ่งผมเองก็ดื่มไม่หยุดเหมือนกัน ยังดีที่เพื่อนสมัยเรียนที่อังกฤษแวะมาหาเลยทำให้ผมมีเพื่อนดื่ม ระหว่างนั้นผมก็หันไปทางโต๊ะเด็กหนุ่มที่ช่วยให้ผมเสร็จสมอารมณ์หมายเมื่อเกือบ 2 ชั่วโมงที่แล้ว ตอนนี้น้องเขาไม่อยู่แล้วคงจะกลับบ้านหรือไปต่อกับใครผมไม่ได้สนใจ แค่หันไปมองเฉยๆ ว่ากลับหรือยังแค่นั้น
“มึงไหวป่าววะแม็ก แดกเยอะชิบหาย นี่มันจะตีสี่ครึ่งแล้วนะเว้ย..”
ผมค่อยๆ หันไปมองตามเสียง แต่มันดูเหมือนจะควบคุมหน้าตัวเองไม่อยู่ซะแล้ว
“กูไหวเว้ย.. ไม่ต้องห่วง.. เอ้อ..”
“มึงหันไปทำอะไรทางนั้นวะ.. กูอยู่ทางนี้!”
เหมือนมีใครคนหนึ่งมาจับคางผมให้หันไปทางเสียงที่ผมได้ยิน
“กูว่ามึงกลับบ้านเถอะว่ะ แม่งเมาแล้วนะมึงอ่ะ เดี๋ยวกูโทรเรียกลูกน้องมึงให้”
ผมได้ยินว่าเพื่อนมันจะโทรเรียกลูกน้องผม ผมก็รีบค้านสุดเสียง
“ไม่ต้องโทรเรียกเว้ย.. กูไม่ได้เมาซะหน่อย.. กูยังกินได้อีกเป็นโหลเลยนะมึง.. เฮ้อ…”
แต่มันก็สายเกินไป..
“นายใหญ่กลับบ้านเถอะครับ”
“นะ!!”
ผมตกใจทำไมลูกน้องของผมมาไวจัง
“ยังไงกูก็ฝากดูแลเพื่อนกูด้วยนะ มันเมามากแล้ว ลำพังจะให้มึงมาตามมันกลับเองมันคงไม่กลับหรอกเดี๋ยวกูจัดการเอง มึงไปรอที่รถเถอะ”
“ได้ครับ”
แล้วผมก็เห็นลูกน้องคนสนิทของผมเดินออกไปจากบริเวณที่ผมดื่มเหล้าอยู่
“ก็กูบอกแล้วไงว่ากูไม่เมา.. มึงจะบังคับให้กูกลับทำไมเนี่ย…”
“ตกลงจะกลับไม่กลับ มึงเมามากแล้วนะ ถ้ามึงไม่กลับกูกลับเอง…”
เอาจริงหรอวะ ผมรีบคว้าข้อมือมันขณะที่มันกำลังหันหลังเตรียมจะเดินออกไป
“เออๆ กลับก็กลับวะ!”
แล้วในที่สุดผมก็เดินตามมันไปถึงรถตู้สีดำของผมที่จอดรออยู่ด้านหน้าบริเวณสถานบันเทิงที่ผมชอบมา
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนหลังจากที่ผมไม่ได้ออกมาเลยตั้งแต่ที่เมียทรยศของผมไปอยู่กับคนที่ช่วยชีวิตมันไว้ แล้วในที่สุดผมก็รู้มาว่า ไอ้เมียทรยศของผมมันท้องกับคนที่ช่วยชีวิตมันในวันนั้น เห็นว่าตอนนี้ท้องได้ 2 เดือนกว่าแล้ว เพราะผมรู้เรื่องนี้มาไงเลยเป็นเหตุให้ผมเอามาผ่อนคลายอารมณ์กลับสถานที่แบบนี้ เผื่อเสี้ยวหนึ่งในความทรงจำของผมจะหายไป ว่าผมเคยมีเมียที่ผมรักมากที่สุดในชีวิต แต่ในตอนนี้มันกลับได้ทรยศผมแล้วไปมีลูกกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผมแล้ว ในเมื่อผมมีลูกกับมันไม่ได้แต่คนอื่นกลับทำให้มันท้องได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่ผมจะเอาลูกคนอื่นมาเป็นลูกตัวเอง.. หรือผมควรที่จะฆ่าลูกคนอื่นที่กำลังอยู่ในท้องเมียของผมทิ้ง แล้วลองทำลูกกับมันใหม่อีกครั้ง คราวนี้ไอ้เมียทรยศของผมมันอาจจะให้ลูกผมก็เป็นได้ ผมว่าผมเลือกอันหลังดีกว่า (กำจัดเด็กเปรตนั่นแล้วทำลูกใหม่ด้วยตัวผมเองคราวนี้น่าจะง่ายขึ้น… ฮ่าๆ) ผมคิดกับตัวเองในใจพร้อมทั้งยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะก้าวขาขึ้นรถตู้โดยมีเพื่อนและลูกน้องคนสนิทคอยดูแลไม่ห่าง..
ทันทีที่ประตูรถตู้ปิด ภาพเหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนก็ปรากฏขึ้น มันเป็นภาพที่ผมกำลังจะมีความสุขกับเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของปีโป้ แต่จู่ๆ ผมหันไปมองทางลูกน้องคนสนิท ผมรู้สึกหัวใจพองโตดีใจขึ้นมาเกินจะบรรยาย โดยที่คนตรงหน้าของผมมันไม่ใช่นะ ลูกน้องคนสนิทของผม มันกลับเป็นปีโป้เมียรักของผม ที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มหวานยั่วยวนจนผมแทบไม่อยากกระพริบตา มันเป็นเวลาหลายเดือนแล้วที่ผมไม่ได้เจอปีโป้อีกเลย วันนี้เขากลับมาหาผมแล้ว ด้วยความดีใจและคิดถึงบวกกับอารมณ์เสน่หาที่เกิดขึ้นฉับพลัน มันทำให้ผมไม่รอช้าที่จะสวมกอดคนตรงหน้าแล้วพรมจูบไปทั่วทุกอณูของร่างกาย โดยไม่ลืมที่จะเปลื้องเสื้อผ้าจนเห็นร่างขาวสะอาดในเวลาอันรวดเร็ว ปีโป้ยังน่ารักและน่าทะนุถนอมเหมือนเดิมเมื่อผมเห็นแบบนั้น ผมจึงมอบความสุขให้เขาอย่างสาสมที่ไม่ได้เจอกันนานหลายเดือน ผมสัมผัสได้ถึงรถตู้ที่ยังคงแล่นบนถนนแต่ขณะเดียวกันที่ผมกระแทกแก่นกายความเป็นชายของผมกระหน่ำเข้ารูสวรรค์ของปีโป้ไม่จบไม่สิ้น ทั้งเสียงครางร้องไม่เป็นภาษา อีกทั้งฝ่ามือเรียวเล็กที่กอดก่ายลูบไล้แผ่นหลังไปทั่วตลอดเวลาเช่นกัน ผมมีความสุขมากกับการร่วมรักกับปีโป้ในครั้งนี้ แต่เท่านี้คงไม่พอเมื่อรถตู้มาจอดที่หน้าประตูทางที่จะขึ้นบ้านหลังใหญ่ของผม แล้วผมก็ไม่รอช้ารีบดึงผ้าผืนใหญ่ขึ้นคลุมร่างกายของผมกับปีโป้ ก่อนจะยกขาทั้งสองข้างของเขาให้คาดเอวผมไว้ แล้วใช้มือกับแขนที่แข็งแกร่งโอบอุ้มบั้นท้ายเขาให้ลำตัวเขาอยู่แนบชิดอกแน่นๆ ของผมแล้วผมก็อุ้มเขาลุกขึ้น ไม่ลืมกระซิบที่ข้างหูเขาว่าให้กอดคอผมไว้แน่นๆ นะพร้อมกับเดินถอยหลังลงจากรถตู้อย่างระมัดระวัง ซึ่งมีผ้าผืนใหญ่คลุมร่างกายผมกับเขาอยู่เพียงให้เห็นแค่หน้าของผมเท่านั้น เมื่อผมหันหน้าเข้าประตูบ้านเพื่อตั้งหลักให้ได้ จึงตัดสินใจเดินก้าวขาขึ้นบันไดเข้าไปในตัวบ้านแล้วเดินตรงขึ้นชั้น 2 ไปยังห้องนอนสุดหรูของผมต่อไป ทุกการก้าวขาขึ้นบันไดไปยังชั้น 2 ของผม มันทำให้แก่นกายของผมมันเคลื่อนเข้าเคลื่อนออกในรูสวรรค์ของปีโป้ตลอดเวลา ยิ่งสร้างความสุขให้ผมมากขึ้นจนผมแทบจะกลั้นความสุขเอาไว้ไม่อยู่มันอาจทำให้ผมเสร็จสมอารมณ์หมายในรู้สวรรค์ของปีโป้คาขั้นบันไดบ้านก็เป็นได้ หากผมพาเขามาถึงห้องนอนเมื่อไหร่ เมียรักของผมก็จะมีความสุขมากขึ้นเมื่อนั้น.. ผมสัญญา!!
- ผู้เขียน
