Chapter 10 เตือน @บนรถ “จะพาหนูไปไหน...” มัดหมี่เอ่ยถาม เมื่อเขาไม่ได้จะพาเธอไปส่งที่บริษัท เพื่อจะไปเอารถ แต่เขากลับขับรถไปอีกทาง ซึ่งเป็นทางไปคอนโดของเขา “…” ไอศูรย์ไม่ได้เอ่ยตอบ แต่เขากลับเหยียบคันเร่งให้รถขับเคลื่อนเร็วกว่าเดิม “พี่ใหญ่หนูกลัว ~” มือเล็กจับเบลต์ไว้แน่น เพราะเขาขับรถเร็วมาก “จำมันได้เหรอ?” “จะ...จำใครคะ” “ไอ้สิงห์ไง! เธอจำมันได้เหรอ?” เขาเอ่ยถามมัดหมี่เสียงดัง จนมัดหมี่สะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ที่จู่ๆ เขาก็พูดเสียงดังราวกับโมโห ทั้งที่วันนี้เธอไม่ได้ทำอะไรกวนใจให้เขาโมโหเลยสักนิด “นะ...หนูเคยเจอพี่สิงห์ตอนเด็กค่ะ” “อายุแค่นั้นเธอยังจำมันได้หรือไง” “ค่ะ” “หึ...” ไอศูรย์แสยะยิ้มมุมปากเมื่อคนตัวเล็กตอบกลับมา เขาจึงเหยียบคันเร่งเร็วกว่าเดิม จนกระทั่งขับรถมาถึงคอนโดของเขา เอี๊ยดดดด!!! “ลงมา!” ไอศูรย์เปิดประตูลงจากรถ ก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูฝั่งที่มัดหมี่นั่งอย