Chapter 14
คนสำคัญ...
หลายสัปดาห์ต่อมา...
@ห้องแคนทีน บริษัท BZ
12.20 น.
“อีกแค่อาทิตย์เดียวก็จะฝึกงานจบแล้วเหรอเนี่ย เฮ้อ! อยากฝึกงานต่ออะ” สปายบ่นอุบด้วยท่าทางงอแงน่ารัก แต่แล้วเธอก็ต้องชะงักนิ่งไป เมื่อเห็นมัดหมี่นั่งเอามือเท้าคางด้วยท่าทางเหม่อลอย
“มัด...” สปายยกมือบางโบกไปมาต่อหน้าเพื่อนสาวที่นั่งไม่พูดไม่จา
“...”
“ยัยมัด!” สปายเอามือเขย่าแขนมัดหมี่เพื่อเรียกสติที่หลุดลอยไป
“อะไรของแกยัยปาย” มัดหมี่สะดุ้งเฮือกตกใจ เมื่อสปายเอ่ยเรียกเธอเสียงดัง จนพนักงานประจำบางคนมองพวกเธอด้วยสายตาตำหนิ
“แล้วแกเหม่ออะไรอยู่”
“ฉันเหม่อเหรอ? ฉันไม่เห็นรู้ตัวเลย” มัดหมี่เอ่ยพูดขึ้น เพราะเธอก็นั่งฟังสปายพูดไปเรื่อย
“เหม่อจนไม่รู้ว่าเหม่อนี่อาการหนักแล้วน้า เหม่อแบบนี้เอาใจไปฝากไว้กับใครแล้วหรือเปล่า? ใช่...ท่านประธานไอศูรย์ไหมน้า” สปายเอ่ยพูดด้วยสายตาเป็นประกาย ก่อนที่จะเอามือเท้าคางมองมัดหมี
