Chapter 19
ลักหลับ
“ขนาดหลับก็ยังน่ากิน” เขามองคนตัวเล็กที่นอนหลับตาพริ้ม แต่ทว่านอนหายใจเหนื่อยหอบ เมื่อร่างบางพึ่งจะปลดปล่อยห้วงอารมณ์แห่งความสุขสมออกมา มือสากถอดเสื้อตัวใหญ่ของเธอออกจากตัวอย่างเบามือราวกับว่าไม่อยากให้เธอนั้นรู้สึกตัว
“อื้อ! หนาว~” มือเล็กปัดป่ายควานหาผ้าห่มเพื่อจะมาคลุมกาย
“อืม~” เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนัก เมื่อมือเล็กคว้าหมับจับแก่นกายใหญ่ไว้แน่น และมือเล็กไม่เพียงแค่จับ แต่เธอยังใช้มือชักรูดแก่นกายขึ้นลงด้วย จนร่างแกร่งสั่นสะท้านวาบหวิวไปทั่วร่าง
“ดื่มนมอุ่นสักหน่อย จะได้หายหนาว” มือสากจับมือเล็กผละออกจากแก่นกาย ร่างแกร่งขยับตัวยกสะโพกสอบคร่อมบนใบหน้าสวยหวาน แล้วจับปลายหัวหยักถูที่ริมฝีปากบาง จนปากเล็กอมชมพูมันวาวด้วยน้ำสีใสที่ไหลออกมาจากท่อตรงปลายหัวมน
“อ๊า~ ปากนิ่มจังเลยวะ” ใบหน้าหล่อเหลาขบกรามแน่นด้วยความเสียวซ่านกับความนุ่มนิ่มของปากเล็กเพียงแค่ถูไถเบา
