Chapter 28
ง้อคนเมิน
@คอนโดไอศูรย์
ตุ้บ!
“อื้อ!...จุก” คนตัวเล็กร้องโอดโอย ปากเล็กเบ้ปากคว่ำบีบน้ำตาจะร้องไห้ เมื่อโดนไอศูรย์โยนเธอลงบนที่นอนนุ่มอย่างแรง
“ไม่ต้องมาร้องไห้เลยนะ ทำตัวเองทั้งนั้น เมาแล้วแรดฉิบหาย” ไอศูรย์เอ่ยพูดเสียงดุ เมื่อเขารู้ว่าคนตัวเล็กแกล้งบีบน้ำตาร้องไห้เพื่อหนีความผิด
“อึก!” มัดหมี่กลืนน้ำลายอึกหนึ่งลงคออย่างฝืดเคืองกับคำด่าของเขา “พี่ใหญ่ด่าหนูแรดเหรอคะ”
“อืม...” ไอศูรย์ตอบรับด้วยท่าทางนิ่งๆ
“หนูก็แค่ทักทายคนรู้จักเอง” มัดหมี่รีบขยับตัวไปกอดคนตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงปลายเตียงอย่างเอาใจ เมื่อเห็นท่าทางเอาจริงของเขา
“เธอคิดว่าพี่โง่หรือไง ถึงแยกแยะการทักทายกับการอ่อยผู้ชายไม่ออก” ไอศูรย์เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นที่เขาไปถึงร้านเพื่อจะไปรับคนตัวเล็กกลับคอนโด แต่กลับเห็นเมียเด็กกำลังยิ้มส่งตาหวานเยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น
“ไม่ต้องมากอ
