พ่อเลี้ยงสายบาป

เยียวยาด้วยไฟปรารถนา

ตอน เยียวยาด้วยไฟปรารถนา

เวลา 07:00 น.

"ตื่นได้แล้วไอริน"

"วันนี้จะไม่ไปโรงเรียนหรือไงลูก"

เสียงหวานของอารยา ผู้เป็นแม่ เอ่ยเรียกจากหน้าประตู

อื้อ... ไอรินครางในลำคอ เหยียดแขนทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะ บิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะพลิกตัวนอนคว่ำ ซุกใบหน้าลงกับหมอนนุ่มใบโต

"ไอริน! จะโดดเรียนเหรอลูก" อารยาตะโกนถามอีกครั้ง

"ค่ะ" เด็กสาวตอบกลับไปสั้นๆ

"เป็นอะไรไป ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า" ผู้เป็นแม่ถามด้วยความเป็นห่วง

ไอรินขยับปากตอบโดยไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมา "...เจ็บ..."

"ตกลงว่าเป็นอะไรกันแน่"

"หนู... หนูเป็นไข้ค่ะ ขอพักวันหนึ่งนะคะ" สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะโกหกออกไป

สิบนาทีต่อมา...

คีรินก้าวออกจากห้องน้ำในสภาพที่ปราศจากอาภรณ์ใดๆ หยดน้ำเกาะพราวอยู่บนมัดกล้ามเนื้อที่งดงามราวกับรูปสลัก เขาเดินตรงเข้าไปหาภรรยาสุดที่รักซึ่งกำลังนั่งทานอาหารเช้าอยู่หน้าโทรทัศน์

"โห... วันนี้เจ้าหน้าที่ธนาคารคนสวยของผมแต่งตัวได้น่าขย้ำจริงๆ เลยนะ"

เขาเอ่ยชม ก่อนจะโอบกอดอารยาจากด้านหลัง

"ออกไปเลยค่ะ! ชุดยับหมดแล้ว ตัวก็เปียก" เสียงดุของผู้เป็นแม่ดังเข้ามาถึงในห้องนอนของไอริน

"วันนี้ลูกไม่สบาย คุณไม่ต้องไปทำงานนะคะ อยู่ดูแลลูกด้วย หายาให้ลูกทาน ถ้าอาการไม่ดีขึ้นก็พาไปหาหมอ"

"ได้เลยครับที่รัก ผมจะดูแลไอรินเป็นอย่างดีเลย" เสียงทุ้มของคีรินตอบกลับมา พร้อมกับเสียงหัวเราะในลำคอที่ฟังดูเจ้าเล่ห์อย่างประหลาด

ชิ! ไอรินเบ้ปาก ก่อนจะข่มตาหลับต่อในท่านอนคว่ำ ความรู้สึกเจ็บแปล๊บที่ช่องท้องและหว่างขายังคงรบกวนเธอไม่หยุดหย่อน คราบรักที่แห้งกรังจากเมื่อคืนยังคงติดอยู่บนผิวเนื้อของเธอ

เวลาผ่านไปครู่ใหญ่...

ตุ้บ! เสียงปิดประตูหน้าห้องดังขึ้น ตามด้วยเสียงรองเท้าส้นสูงที่เดินห่างออกไป... และเสียงลิฟต์ที่มาถึง

แอ๊ด... ประตูห้องนอนของไอรินถูกเปิดออกอีกครั้ง

ร่างสูงใหญ่ที่เปลือยเปล่าของคีรินค่อยๆ คลานขึ้นมาบนเตียงอย่างเงียบเชียบ ที่นอนนุ่มยุบยวบลงตามน้ำหนักตัว แต่ไอรินก็ยังไม่รู้สึกตัวตื่น

รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา ขณะที่เขาค่อยๆ ดึงผ้าห่มผืนหนาออกจากช่วงล่างของเด็กสาว เผยให้เห็นเรือนร่างที่ว่างเปล่ามาตั้งแต่เมื่อคืน

ใบหน้าคมคายซบลงตรงกลางระหว่างแก้มก้นที่งอนงามของเธอ...

จุ๊บ... จุ๊บ... ริมฝีปากหยักลึกพรมจูบลงไปซ้ำๆ จนผิวขาวๆ บริเวณนั้นขึ้นรอยแดงจางๆ จากตอหนวดแข็งๆ ของเขา

"อ๊ายยย!" ไอรินสะดุ้งตื่นสุดตัว เธอเหลียวหลังกลับไปก็พบกับใบหน้าของพ่อเลี้ยงที่กำลังแลบลิ้นเลียแก้มก้นของเธออยู่... หัวใจของเธอหล่นวูบไปอยู่ที่ตาตุ่ม

แผล็บ... แผล็บ... ลิ้นสากร้อนไล้เลียแก้มก้นของเธอสลับซ้ายขวา ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นไปทั่วจนขาสั่นระริก

"อย่าทำนะคะ... หนูยังเจ็บอยู่" เด็กสาวร้องบอกเขา

ใบหน้าหล่อเหลาที่ซุกอยู่กับบั้นท้ายของเธอเงยขึ้นมาสบตา "ไม่ได้จะทำ... แค่จะเลียให้หายเจ็บ" เขาตอบกลับมาทั้งๆ ที่ริมฝีปากยังคงแนบชิดอยู่กับผิวเนื้อนุ่มของเธอ

ลมหายใจร้อนๆ และคำพูดของเขาทำให้ไอรินสยิวไปทั้งตัว ขนอ่อนทั่วร่างลุกซู่ เธอเห็นหยาดน้ำลายของเขาเปรอะเปื้อนอยู่เต็มแก้มก้นของตัวเอง

"บ้า..." เธอสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะหันหน้ากลับไปซุกหมอนตามเดิม เป็นการยอมจำนนโดยดุษฎี

ฮะๆ คีรินหัวเราะในลำคออย่างพอใจ ก่อนจะมุดใบหน้าลงไประหว่างเรียวขาของเธออีกครั้ง ลิ้นร้อนเริ่มทำความสะอาดคราบรักที่แห้งกรังอยู่บนเนินเนื้อสาว

แผล็บ! "อ๊า!" แผล็บ! "อร๊าย!" ไอรินร้องลั่นเมื่อปลายลิ้นของเขาลากผ่านใจกลางกายของเธออย่างจงใจ

ความเจ็บปวดเมื่อครู่มลายหายไปสิ้น ถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรง สองมือเล็กจิกลงบนผ้าปูที่นอนแน่น เอวบางเริ่มส่ายไปมาอย่างลืมตัว

คีรินยังคงปรนเปรอเธอไม่หยุด ปลายจมูกโด่งของเขาเสียดสีกับร่องลึกด้านหลังในทุกจังหวะที่เขาขยับใบหน้า ยิ่งทวีความเสียวซ่านให้เธอจนแทบคลั่ง

จุ๊บ... จุ๊บ... เขาเปลี่ยนจากการเลียเป็นการดูดดึงกลีบเนื้อนุ่มอย่างหิวกระหาย

"อ๊ายย! เบา... เบาหน่อยค่ะ!" ไอรินร้องเสียงโหยหวน น้ำหวานจากกายเธอไหลทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าของเขา

"ตัวเธอหอมจริงๆ" เขาพึมพำ ก่อนจะลากลิ้นขึ้นไปสำรวจร่องลึกด้านหลังอย่างไม่รังเกียจ

อื้อ... อื้อ... ไอรินจิกกัดหมอนไว้แน่นเพื่อระบายความรู้สึกที่อัดอั้นอยู่ภายใน

หลังจากสำรวจจนพอใจแล้ว เขาก็เลื่อนใบหน้าขึ้นมาดูดเม้มแก้มก้นของเธออีกครั้งจนขึ้นรอยจ้ำแดงๆ ก่อนจะลากลิ้นขึ้นมาตามแผ่นหลังเนียน แล้วสอดมือเข้ามารวบทรวงอกอวบอิ่มของเธอไว้จากด้านหน้า

หมับ... มือใหญ่เค้นคลึงเต้าน้อยอย่างแผ่วเบา แต่ฝ่ามือที่หยาบกร้านกลับเสียดสีกับยอดถันจนเธอเสียวสะท้านไปทั้งตัว

ใบหน้าหล่อเหลาซบลงบนต้นคอด้านหลัง ก่อนจะใช้ริมฝีปากขบเม้มใบหูของเธอเบาๆ แล้วฉกลิ้นเข้าไปสำรวจในโพรงหู

"อร๊ายยย!" ไอรินส่ายหน้าหนีอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับกลายเป็นการเปิดโอกาสให้เขา

ทันทีที่เธอหันหน้ามา เขาก็ประกบปากจูบเธอทันที...

จุ๊บ... จุ๊บ... ริมฝีปากหนานุ่มบดเบียดเรียวปากบางอย่างดูดดื่ม ขณะที่แก่นกายร้อนระอุของเขาก็เบียดเสียดอยู่กับบั้นท้ายของเธอ

ไอรินจูบตอบเขาอย่างลืมตัว... ลิ้นเล็กพัวพันกับลิ้นของเขาอย่างเร่าร้อน

อืมม... อาาา... เสียงครางกระเส่าดังออกมาจากลำคอของคีริน เขายันแขนทั้งสองข้างไว้กับเตียง ทาบทับร่างกำยำลงบนแผ่นหลังเนียนของเธอ กักขังเธอไว้ภายใต้อาณัติของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ