“ไม่ใช่ ข้าเป็นหัวหน้าคนงานพวกนี้ ช่วยกำนันดูแลไร่ หนูบ้านอยู่แถวนี้เหรอ ทำไมไม่เคยเห็นหน้า”
เขามองเด็กสาวอย่างพิจารณา สายตาเย็นชามากกว่าปราณี
“คือ...หนูมาเที่ยวบ้านพี่ธงชัยกับพี่วิภาดาน่ะจ๊ะ บ้านหลังนั้นไงจ๊ะ”
“อ๋อ บ้านไอ้ธงน่ะเอง น้องสาววิภาดารึ?”
“ใช่จ๊ะลุง...” เธอยิ้มให้ชายสูงวัยผู้น่าเกรงกลัวมากกว่าน่าเกรงขาม ก่อนจะหันไปเห็นว่าสองหนุ่มนั้นยังแอบมองเธออยู่ชนิดตาเป็นมันทีเดียว ทำเอาเธอขนลุกขนชันไปหมด ขณะคนงานอื่น ๆ พักกันอยู่ในกระท่อมใหญ่
“งั้นหนูไปก่อนนะคะลุง”
เธอบอกลาลุงหัวหน้าคนงาน แล้วเดินลัดเลาะไร่มันสัมปะหลังของกำนันเข้มออกไป ก่อนจะมุ่งสู่เส้นทางเล็ก ๆ ที่ตัดผ่านสวนกล้วยป่าที่ค่อนข้างหนาทึบ...
เธอเดินสักระยะหนึ่งก็ได้ยินเสียงน้ำตก
“ถึงแล้ว...ก็ไม่ได้ไกลมากนี่นา!”
เมื่อถึงลำธารน้ำตกอันเป็นจุดหมายปลายทาง เธอกวาดสายตามองไปทั่ว ๆ ก็ไม่เห็นว่าจะมีใครมาเล่นน้ำบริเวณนี้
