ภารกิจหลั่งน้ำใส่บอสสาว

เผชิญหน้าบอสสุดสวย

ภารกิจหลั่งน้ำใส่บอสสาว

ตอนที่2 เผชิญหน้าบอสสุดสวย

วันนี้มีงานด่วนระดับด่วนที่สุดในโลก ไม่สิ ด่วนที่สุดในจักรวาล

เนรัญชลา บอสสาวเรียกทุกคนเข้าห้องประชุมใหญ่

เพราะพนักงานกราฟฟิคดีไซน์คนเก่าลาออกแต่ทำงานค้างไว้และไม่ได้บอกใคร

พอถึงกำหนดส่งงานลูกค้าทุกคนเลยเพิ่งรู้ว่างานยังไม่เสร็จ

ฝ่ายลูกค้าก็ต้องการงานกราฟฟิควันนี้เพื่อเอาไปขึ้นจองานอีเว้นท์พรุ่งนี้เช้า

"แล้วคนรับงานทำไมไม่อัพเด็ทสถานะล่ะ หาาา!" บอสสาวเนรัญชลาโกรธเป็นไฟ

ทุกชีวิต20คนนั่งเงียบก้มหน้าเงียบ

เนรัญชลาใส่สูทดำและกระโปรงดำยืนอยู่หัวโต๊ะ เธอหายใจฟึดฟัดและยืนกอดอกกวาดสายตามองพนักงานแต่ละคน

"ต่อให้มีทีมกราฟฟิคออก เซลล์ที่รับงานมาก็ต้องตามงานไม่ใช่รึ ไม่ใช่โยนให้กราฟฟิคแล้วรอ ๆ ๆ"

บอสสาวสุดสวยด่าต่อตอนนี้เธอโกรธจัด

ใบหน้าสวยๆของเธอเวลาดุมันช่างน่ากลัวและน่าเกรงขามเอามากๆ

เมื่อเธอดุใบหน้าสวยๆของเธอดูมีสเน่ห์ไปอีกแบบ มันทำให้โต้งเหม่อมองและชอบเข้าไปใหญ่

เธอมุ่งมั่นจนฉายแววส่อออกมาเป็นประกายจากแววตาอันกลมโต

คิ้วเข้มๆของเธอขมวดจนทำให้ดูขึงขังและปราดเปรียวมาก

หุ่นที่สมส่วนและขาวสวยเพอร์เฟคของเธอไม่มีอะไรให้หาเหตุผลมาติได้เลย

ตุ้มมมมม! ๆ ๆ "แล้วทีนี้จะทำยังไงไหนบอกมาสิ"

บอสสาวเอามือฟาดทุบโต๊ะเสียงดัง

พนักงานทุกคนก้มหน้าเงียบ บางคนก็ขาสั่น บางคนก็มือสั่น บางคนก็เกร็งจนขยำสมุดเป็นรอย

ทุกคนเงียบราวกับว่าพนักงาน20คนในห้องไร้วิญญาณ

"เงียบ! เงียบกันหมด ทียังงี้เงียบกันหมด" บอสสาวเสียงดังขึ้นๆ

"ใหน เซลล์คนไหนรับงานนี้ บอกมาาาา!" บอสสาวเนรัญชลาถาม

"เอ่อ ๆ หนูเองค่ะ" สาวแว่นหน้าสิวแต่งชุดลายดอกไม้ยกมือสั่นพั่บๆและตอบอย่างติดๆขัดๆ

"เธอสินะ พรุ่งนี้เธอไม่ต้องมาทำงานแล้วนะ" บอสสาวเนรัญชลาบอกสาวแว่นด้วยน้ำเสียงที่เบาลง

"เอ่อ แล้ว ๆ มะรืนนี้ให้หนูมาไหมคะ" สาวแว่นถามต่อ

"เธอไม่ต้องมาอีกแล้ว วันไหนๆก็ไม่ต้องมาทำงานที่นี่ เข้าใจไหม" บอสสาวดุ

ฮือ! ๆ ๆ ๆ ตุบ! ๆ ๆ ๆ ๆ สาวแว่นร้องให้และวิ่งออกจากห้องประชุมไป

เอือกกก! พนักงานหลายคนกลืนน้ำลายเอือกใหญ่

"เอาละ ฉันจะโทรไปขอเลื่อนส่งงานคืนนี้ดึกๆ เสร็จตอนไหนส่งตอนนั้น

"ขอกราฟฟิคดีไซน์มือดีที่สุดที่เรามีตอนนี้คนเดียว มาทำงานนี้ในห้องฉัน งานอื่นทิ้งไปก่อน" บอสสาวเอ่ย

"ไหนใครมือดีที่สุดตอนนี้" บอสสาวถามทีมกราฟฟิคที่มีอยู่ 5 คนคือ โต้ง เป้ง ตุ๊ดอีกสองคนและเกย์อีกหนึ่งคน

โต้งค่ะโต้ง! ๆ ตุ๊ดสองคนชี้ไปที่โต้งพร้อมกัน

เป้งครับ! โต้งชี้ไปที่เพื่อนสนิทของเขา

ไอ้โต้งเลยครับบอส เป้งชี้มาที่หน้าโต้ง

ส่วนเกย์อีกคนนั่งก้มหน้าขาสั่นจากเหตุการณ์เมื่อกี้ยังไม่หาย

"เธอสินะโต้ง" บอสสาวยืนกอดอกและมองหน้าโต้งและยิ้มมุมปากอย่างสวยสยอง

"ใช่ค่ะ โต้ง! ๆ ๆ " คนที่อยู่แผนกอื่นๆรีบเสริม

"เอ่อคือผม ไม่ ไม่เก่งเท่าไรครับ" โต้งเอามือเกาหัวและเขินอาย

"ไม่คือ เดี๋ยวยกคอมไปทำงานนี้ในห้องฉัน เอาละทุกคนเลิกประชุมได้ ถ้ามีเหตุการณ์แบบนี้อีกรู้นะว่าคนผิดจะต้องเจออะไร" บอสสาวเอ่ย

แปะ ๆ ๆ ๆ ครับ ค่ะ ทุกคนรีบลุกออกจากห้องประชุมวิ่งออกมาราวกับหนีสงคราม

โต้งรีบโหลดไฟล์งานในคอมคนเก่าที่ลาออกและยกโน๊ตบุ๊คเดินไปห้องทำงานบอสสาว

ก๊อก! ๆ ๆ ๆ ขออนุญาติเข้าไปครับบอส

"เข้ามาเลย" บอสตอบ

บอสสาวนั่งไขว่ห้างและพิมพ์คอมอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอ

โต้งเดินหอบคอมเข้าไปและเอาคอมไปวางที่โต๊ะประชุมเล็กในห้องบอสสาวที่อยู่หน้าโต๊ะทำงานบอส

โต้งนั่งลงบนเก้าอี้และเปิดคอมและเปิดโปรแกรมตัดต่อภาพ

"ไหนดูซิเป็นยังไงบ้าง" บอสสาวลุกจากโต๊ะและเดินมายืนข้างๆโต้งที่นั่งตัดต่อภาพโปสเตอร์งานอีเว้นท์ให้ลูกค้า

"ตรงนี้ เอาไว้แบบนี้แหละนะ ส่วนตรงนี้ปรับให้แสงมันดูซอร์ฟๆลงหน่อย"

บอสสาวดูใจเย็นราวกับเป็นคนละคนกับเมื่อตะกี้

เธอก้มหน้าสวยๆลงมามองจอคอม

จนอยู่ใกล้ๆหน้าโต้ง แค่โต้งหันขวาไปจมูกเขาก็โดนแก้มบอสสาวแน่ๆ

ฟุ่บบบ! บอสสาวนั่งลงเก้าอี้ข้างๆโต้งและไขว่ห้างมองจอต่อ

โต้งเริ่มเกร็ง หายใจติดขัด มือสั่น หน้าแดงก่ำเพราะเขินอายเมื่ออยู่ใกล้บอสสาวสุดสวย

บอสสาวละสายตาจากจอคอมของโต้งและเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น

โต้งทำงานไปเกร็งไป เขานั่งตัวแข็งทื่อ มือไม้สั่น เขาเหลือบสายตาไปเห็นขาอ่อนขาวจั๊วะของบอสสาวโผล่ออกมาจากกระโปรงเมื่อเธอนั่งไขว่ห้างและสั่นเท้ากระดิกๆ

ไม่ไหวแล้วโว้ยยยย! โต้งคิดในใจท่อนเอ็นเขาเต้นตุบๆที่หว่างขา เป้าตุง มือไม้สั่นพั่บๆ ๆ คลิกเม้าถูกๆผิดๆ

"นี่ เธอเป็นอะไรรึนายโต้ง" บอสสาวสังเกตุเห็นเขามือสั่นเลยหันมาถาม

"ผม ๆ เสียวครับ เอ้ย ไม่ใช่ ผมหิวครับบอส" โต้งตอบผิดๆถูกๆ

"เหรอ เดี๋ยวฉันไปเอาอะไรมาให้กินนะ"

บอสสาวที่เมื่อกี้เป็นนางมารตอนนี้กลับกลายเป็นนางฟ้าสุดสวยและใจดี หรือว่าที่เธอดุอยู่ในห้องประชุมมันเป็นเทคนิคการบริหารคนนะ ตัวจริงเธอต้องใจดีน่ารักแน่ๆ

"โอย อย่าเพิ่งมีอารมณ์ตอนนี้สิวะ ทำงานไม่เสร็จแน่ถ้าเป็นแบบนี้" โต้งก้มหน้าพูดกับเป้ากางเกงของตัวเอง

แอ๊ดด! บอสสาวเปิดประตูเดินถือแซนวิชมานั่งลงและยื่นให้โต้ง ส่วนเธอก็กำลังกัดกินแซนวิชอีกอันนึง

"ขอบคุณครับบอส" โต้งหยิบแซนวิชมากิน

ง่ำ! ๆ ๆ เนรัญชลากัดกินแซนวิชคำโตจนแก้มขาวๆของเธอพอง ตุ๊บป่อง ๆ

คนอะไรวะขนาดกินขนมก็ยังสวย! โต้งมองหน้าเธอและคิดในใจ

โต้งทำงานต่อเริ่มหายเกรง แต่ไอ้ท่อนเอ็นเจ้ากรรมน่ะสิมันแข็งตุงคับเป้าจนโต้งทพงานไม่ไหว สมาธิหายหมด สายตาก็แลบไปมองขาบอสาวอัติโนมัติ

"บอสครับ ผมขอตัวไปห้องน้ำแปบนะครับ ผมไม่ไหวแล้ว" โต้งขออนุญาติเนรัญชลา

"อะไรไม่ไหวเหรอ" บอสสาวงง

"เอ่อ ผม ๆ ปวดอึครับ" โต้งตอบ

"ไปสิคะ" บอสตอบ เธอหยิบหนังสือมานั่งอ่านเล่นข้างๆเก้าอี้โต้ง

ตุบ! ๆ ๆ ๆ ๆ โต้งรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ

แกร๊ก! เขาล็อคประตูห้อง ขวับ! เขาล้วงท่อนเอ็นขาวซีดๆออกมา

สวบ! ๆ ๆ ๆ ๆ เขายืนอยู่หน้าโถส้วมเอามือข้างนึงยันกำแพงไว้และเอามืออีกข้างนึงกำสาวท่อนเอ็นชักเข้าออกๆ

อ่าห์! ๆ ๆ ๆ บอสจ๋า! ๆ ๆ ๆ เขาครางและนึกภาพขาอ่อนบอสสาวสุดสวยในใจ

สวบ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เขาชักเร่งสุดแรง

ปรี๊ด! ๆ ๆ ๆ เขาพ่นน้ำทะลักเลอะชักโครกและเอาน้ำฉีดล้างท่อนเอ็นและล้างชักโครกจนสะอาด

ตุบ! ๆ ๆ ๆ โต้งเดินตัวเบากลับมาในห้องทำงานบอสสาว

"มาแล้วครับ ขอโทษที่ให้รอนะครับ" โต้งก้มหัวให้บอสสาวและมานั่งข้างๆเธอ

"อือ" เนรัญชลาก้มหัวแต่ไม่หันมามองเพราะเธอกำลังอ่านหนังสืออยู่

โต้งก้มหน้าก้มตาตั้งใจทำงานต่อ ถึงเขาจะหน้าตาบ้านๆและนิสัยเฉิ่มๆแต่ฝีมีการตัดต่อตกแต่งภาพกราฟฟิคของเขาระดับหนึ่งในรุ่นเลยทีเดียว

ผ่านมาหลายชั่วโมงจนค่ำมืด พนักงานกลับหมดเหลือแต่โต้งกับเนรัญชลาบอสสาวสองคนในออฟฟิต

เขาทำงานต่อจนดึกบอสสาวก็ยังนั่งอยู่ข้างๆเขา

"เสร็จแล้วครับบอส" โต้งดีใจหันมามองเนรัญชลาที่นั่งข้างๆ แต่เธอกำลังหลับ

เธอนั่งเอาแก้มข้างนึงแนบโต๊ะและหลับตา หันหน้ามาทางโต้ง แก้มเธอช่างขาวเอิบอิ่ม ริมฝีปากบางๆสีชมพู คิ้วเข้ม จมูกโด่งเชิด

"สวยจัง ขนาดหลับยังสวย" โต้งพึมพำและแอบเอามือถือมาถ่ายรูปบอสสาวสุดสวย

"บอสครับ! ๆ"

โต้งจับแขนเนรัญชลาและเขย่าเบาๆปลุกเธอ

"เสร็จแล้วเหรอ" เนรัญชลาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย

เธอตรวจงานโต้งและพยักหน้าให้โต้ง โต้งรีบส่งไฟล์งานไปทางอีเมล์ให้ลูกค้า

ส่วนเนรัญชลาโทรไปแจ้งลูกค้าและขอโทษขอโพยลูกค้าที่ส่งงานช้าอีกรอบ

"เดี๋ยวฉันไปส่งเธอนะโต้ง ขอบใจมาก" เนรัญชลาบอกโต้ง

"เอ่อ ขอบคุณครับบอส" โต้งตกใจเมื่อบอสใจดีขนาดนี้ เขาไม่คิดเลยว่าจะได้โอกาสลากบอสไปจัดหนักในห้อง

เนรัญชลาลงลิฟท์มากับโต้งและเดินมาหน้าตึกบริษัทยืนอยู่ริมถนนกับโต้ง

"อ่ะ นี่ค่าแท๊กซี่" เนรัญชลายื่นแบ๊งค์พันให้โต้ง

"หา อะ เอ่อ บอส ไม่ คือ" โต้งงงเอ๋อแดกเขานึกว่าบอสจะไปส่งเขาที่ห้อง ที่ไหนได้แค่เดินลงมาส่งขึ้นแท๊กซี่

"เอาไปซี่" บอสสาวบอก

"เอ่อ ขะขอบคุณครับบอส" โต้งหยิบเงินมาและทำหน้าผิดหวัง

"ไปก่อนนะ บายๆ" เนรัญชลาโบกมือให้เขาและเดินกลับไปขับรถเบ็นซ์สีขาวป้ายแดง

อย่างน้อยก็โบกมือบ๊าย บาย ให้กูละวะ

ฮิอิ! "อีกหน่อยผมต้องได้ yesss คุณแน่บอสจ๋า "

โต้งถึงบ้านและยืนคุยกับรูปเนรัญชลาที่เขาเพิ่งถ่ายเมื่อกี้และปริ๊นมาแปะติดผนังห้อง