การกลับมา+ฟ้าเหลือง
โต้งอุ้มเนรัญชลาขึ้นรถเบ็นซ์ เธอนอนพิงเบาะคนนั่งและยิ้มหวานมองโต้งจนแทบจะลืมกระพริบตา
โต้งโทรเรียกบริษัทประกันมายกบิ๊กไบค์ที่พังยับเยินกลับ และขับรถของเนรัญชลาจะพาเธอไปส่งที่บ้าน
"จะไปไหนคะ" เนรัญชลาถามโต้งที่กำลังขับรถเบ๊นซ์ป้ายแดงของเธอมที่กระจกแตกร้าว ฝากระโปรงยุบ
"จะพาคุณไปส่งที่บ้าน" โต้งตอบ
"ฉันยังไม่อยากกลับบ้าน อยากอยู่กับคุณ" เนรัญชลาอ้อนโต้งเหมือนเด็ก จนหมดมาดบอสสาวคนเก่ง
"ผมก็ยังอยู่กับคุณไม่ได้ไปไหนนี่ครับ" โต้งบอกและขับรถต่อ
"แล้วรู้หรือคะว่าบ้านฉันอยู่ไหน" เนรัญชลาถาม
"รู้สิครับ" โต้งตอบ
เนรัญชลาน้ำตาคลอเป้าตาโตๆอีกเมื่อโต้งตอบแบบนี้
เขารู้มาโดยตลอดว่าเธออยู่ไหนทำอะไรแต่ไม่มาให้เธอเห็นหน้าเลยสักหน แต่กลับเป็นเธอที่ออกตามหาเขามาตลอดจนหมดหวัง
"ใจร้าย คนใจร้าย ฮือ! ๆ ๆ" เนรัญชลาร้องให้อีก
โต้งเงียบและเอามือซ้ายมาลูบหัวปลอบเนรัญชลา และเอามือขวาข
