ภารกิจหลังน้ำใส่บอสสาว
ตอน กลับคืนสู่บริษัท
โต้งเอาผ้าปูที่นอนที่เปื้อนเลือดห่มเรือนร่างที่ขาวสวยของเนรัญชลาและอุ้มเธอฝ่าความมืดออกมาจากโกดังร้าง
เนรัญชลาที่หวาดกลัวจนตัวสั่นตอนนี้อยู่บนอ้อมแขนของโต้งเธอรู้สึกอบอุ่นและหายกลัว
ในใจเนรัญชลาสับสนไปหมด ทั้งโกรธทั้งคิดถึงโต้ง เธออยากจะต่อว่าอยากจะสารภาพความผิดกับเขา เธออยากบอกรักเขา อยากด่าเขา ใจเธอปั่นป่วนไปหมด
แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือเธออยากเห็นหน้าเขา คนที่เธอรักสุดหัวใจ เนรัญชลาได้แต่นอนเงียบบนแขนที่แข็งแรงของโต้ง
เขาค่อยๆอุ้มเธอเดินฝ่าความมืดไปช้าๆ เนรัญชลาพยายามเบิกตากว้างมองหน้าโต้ง แต่มันก็เห็นแค่เงามืดเท่านั้น
ก้าวแล้วก้าวเล่ายิ่งทำให้เธอร้อนรน หัวใจสั่น เธอรอลุ้นทุกวินาทีเพื่อจะให้แสงไฟสาดส่องใส่ใบหน้าคนที่เธอรัก
"ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน" โต้งพูดผ่านความมืดบอกเนรัญชลา
ใจนึงเนรัญชลายังโกรธเขาที่หายไปเลยไม่ตอบ อีกใจนึงก็คิดถึงเขาและ
