พราวกับธาวินได้ใช้เวลาในช่วงวันหยุดปิดเทอมนี้อยู่กับพ่อและแม่ของหญิงสาวจนกระทั่งถึงวันที่ทั้งคู่จะต้องเดินทางกลับมากรุงเทพเพื่อมาเรียนต่อในเทอมสอง พราวและธาวินจึงได้ร่ำลาผู้เป็นพ่อและแม่ของเธอ
“ไว้หนูมาหาใหม่นะคะพ่อจ๋าแม่จ๋า”พราวเดินเข้าไปโอบกอดทั้งพ่อและแม่ของเธอพอได้อยู่ด้วยกันหลายวันเข้าก็ทำเอาหญิงสาวนั้นไม่อยากกลับเอาเสียเลย
“ขับรถดีๆนะตาวิน ฝากดูแลพราวด้วยนะลูก”แม่ของพราวหันไปพูดกับธาวินเพื่อฝากฝังให้เขานั้นช่วยดูแลลูกสาวอันเป็นที่รัก
“ครับ พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะดูแลพราวเองครับ”ธาวินจึงให้คำมั่นสัญญาว่าตนนั้นจะดูแลพราวเป็นอย่างดีและทั้งคู่ก็ได้ขึ้นรถยนต์ของธาวิน
บนรถ
ในตอนนี้ทั้งคู่ได้ขับรถเข้าเขตของกรุงเทพเป็นที่เรียบร้อยแล้วโดยที่ครั้งนี้พราวนั้นไม่ได้นอนหลับบนรถเหมือนอย่างเคย แต่เธอนั้นคอยคุยเป็นเพื่อนแฟนหนุ่มจนถึงกรุงเทพ
"เหนื่อยไหมเรา เดี๋ยวพี่พาไปกินของอร่อยๆ"
