เมื่อเสร็จกิจกรรมในช่วงเย็นรุ่นพี่ตัวสูงก็พาฉันขึ้นรถพาไปยังห้างสรรพสินค้าแถวมหาวิทยาลัยเพื่อกินอาหารมื้อเย็นกัน
“กินเยอะๆนะ”รุ่นพี่ตัวสูงพูดพรางใช้ช้อนกลางตักอาหารให้ฉัน มันคือเมนูสุดโปรดปรานของฉันทั้งนั้นเลย พวกเราอยู่กันมาร่วมหนึ่งอาทิตย์ต่างคนต่างก็เริ่มรับรู้ในความชอบของกันและกันได้อย่างดีและลงตัว
ฉันกำลังกินอาหารอยู่เลยพยักหน้าตอบรับคำพูดของรุ่นพี่ตัวสูงออกไป แล้วพวกเราก็ต่างกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย
“แล้วเมื่อคืนใครโทรมาหรอคะ” และพอฉันพูดออกไป รุ่นพี่ตัวสูงก็ชะงักหยุดค้างอยู่กับที่ แล้วถอนหายใจออกมาหันมาสบตากับฉันที่กำลังมองไปที่รุ่นพี่ตัวสูงอยู่พอดี
“พวกไอ้เวหาโทรมานัดน่ะ ไม่มีไรหรอก”รุ่นพี่ตัวสูงพูดและสบตากับฉันแต่ดูเหมือนพี่เขายังมีอะไรที่ปิดบังฉันอยู่ แต่ก็ช่างเขาเถอะ ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร
“อ๋อค่ะเห็นพี่รีบออกไป หนูเลยถามดู”ฉันพูดตอบกลับรุ่นพี่ตัวสูง เขามองสบตากับฉันแล้วรี
