บทที่ 26 งานกินข้าว
ช่วงปิดภาคเรียน ฝนทิพย์ถูกจรัสแสงพาออกงานบ่อยขึ้น และวันนี้ก็มากินข้าว ซึ่งไม่ใช่ลูกหลานไฮโซอย่างเมื่อก่อน แต่เป็นชายวัยกลางคนแทน ขณะรออาหารผู้เป็นแม่ก็ขอตัวเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้เธออยู่กับคนแปลกหน้าตามลำพัง
หญิงสาวขยับตัวอย่างอึดอัด เมื่อถูกสายตาโลมเลียจ้องมอง เธอพูดน้อย ถามคำตอบคำ รู้สึกกลัวและไม่ไว้ใจอีกฝ่าย เกือบยี่สิบนาทีจรัสแสงจึงกลับมา แต่เบาใจได้ไม่ทันไร ฝนทิพย์ก็ถูกสั่งให้ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ
“ฝนย้ายไปนั่งข้างคุณกริชสิ”
หญิงสาวกระอักกระอ่วนไม่ยอมทำตามคำสั่ง จนจรัสแสงขยับมากระซิบข้างหู
“แม่รับเงินคุณกริชมาแล้วห้าหมื่น อย่าทำให้เสียงาน”
“คุณแม่! อ่ะ!” สะดุ้งเมื่อถูกบิดเนื้อตรงแขน เธอจึงลุกไปหย่อนสะโพกนั่งข้างกายหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบ
“ตักอาหารให้คุณกริชหน่อยสิลูก”
“ค่ะ” ฝนทิพย์ทำตามอย่างไม่เต็มใจ ตัวชาวาบเมื่อฝ่ามือหยาบกร้านวางบนหน้าขาของเธอ
“ฝนเรียนอยู่ป
