บทที่ 22 คนในห้องและคนในแชต
MONA : โมโนชอบพี่ดีนค่ะ ไว้ไปกินข้าวกันอีกนะคะ
ฝนทิพย์ชะงักนิ่งขณะกำลังจะตามเข้าไปอาบน้ำ กับเจ้าของสมาร์ตโฟนที่มีแจ้งเตือน เธออ่านตัวอักษรซ้ำแล้วซ้ำเล่า ค่อยๆ ทรุดนั่งบนเตียง รู้สึกเจ็บแปลบจนต้องยกมือทาบตำแหน่งหัวใจ
เลิกจีบฮารุ ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่จีบคนอื่น
กระบอกตาร้อนผ่าว มองไปยังสมรภูมิรักที่เธอกับเขาใช้ร่วมกัน เตียงยับย่น ร่องรอยบนร่างกาย บ่งบอกว่าดีนชอบเริงรักกับเธอมากแค่ไหน เขาชอบเซ็กส์แต่ไม่ได้ชอบคน ถึงไม่คาดหวังทว่าก็ยังเจ็บอยู่ดี
เมื่อไรจะรักตัวเอง เมื่อไรจะเข้าใจเสียทีว่าเธอไม่ควรรักใคร
“เป็นอะไร?” ดีนนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมา ร่างกำยำมายืนอยู่ตรงหน้า ก้มมองหญิงสาวที่นั่งซึมอย่างสงสัย
“ปะ..เปล่า” ข่มความผิดหวังเสียใจเอาไว้ ฝืนยิ้มออกมาสุดกำลัง
“ไม่สบายหรือเจ็บตรงนั้น”
หย่อนสะโพกนั่งลงแนบชิด ลูบไล้ไปตามผิวกายของเธอ ปลดปมผ้าเช็ดตัว
