บทที่ 15/2 เป็นครั้งแรก NC
“ยอมรับว่าเอากับฝนแค่นั้นเลย”
“ไอ้บ้าดีน!” ทีนี้คนถามเป็นฝ่ายหน้าตึงบ้าง เพราะความหวังพังทลาย เป็นเธอเองที่คิดเลยเถิด เขาไม่เคยหวั่นไหวและไม่เคยมองเธอเป็นมากกว่าเพื่อนนอน
“เอ้า..ก็เรื่องจริงนี่นา ขอให้มันกล้าปล่อยคลิปเถอะ เราก็พร้อมยอมรับอยู่แล้ว” พูดด้วยท่าทีสบายอกสบายใจ ส่วนอีกคนก็กระฟัดกระเฟียด หงุดหงิดโดยไม่มีสาเหตุ
“อะไรของฝน..จะโมโหทำไม” ชายหนุ่มหัวเราะพอใจที่ได้เย้าแหย่ แกล้งฝนทิพย์โคตรสนุก เขาโคตรชอบ
ชอบแกล้ง?
เปล่า!! ชอบ..
รีบปัดความคิดเพ้อเจ้อออกไป นับวันก็ยิ่งเลอะเทอะ เห็นทีจะต้องจัดการความคิดเสียใหม่ ไม่งั้นบรรลัยแน่นอน
“ไปคาเฟ่มาสนุกไหม?” อยู่ๆ หญิงสาวก็เปลี่ยนเรื่อง น้ำเสียงที่ถามก็ออกแนวประชด ดีนส่ายหน้าแล้วหัวเราะ
บางทีก็เปลี่ยนไวไป..เขาตั้งรับไม่ทัน
“งอน?”
“ไม่ได้งอน..แค่ถาม”
“รู้ได้ไงว่าเราไปคาเฟ่”
“แท็กหากันขนาดนั้นจะไม่รู้ได
