ค่ำคืนอันเหน็บหนาวท่ามกลางเดือนเสี้ยว มันดูอ้างว้างสำหรับคนที่กำลังเจ็บปวดเพราะความรัก ร่างเล็กของสตรีนางหนึ่งกำลังนั่งนิ่งเมื่อได้รู้ข่าวว่าคนรักของตนกำลังเข้าพิธีมงคลกับสหายสนิทของนาง ซึ่งคบหากันมาเกือบหนึ่งปีตั้งแต่หลุดเข้ามาอยู่ในยุคปัจจุบันนี้
ใช่! ซูม่านอี้คือสตรีที่หลุดมาจากอีกยุคตัวเป็นๆ ในวัยสิบเก้าปีนางจึงฉลาดพอที่จะเอาตัวรอดได้ และเรียนรู้การใช้ชีวิตในยุคโบราณ แม้ตอนแรกมันจะยากก็เถอะ แต่สุดท้ายก็สามารถหารายได้จนสร้างฐานะขึ้นมา จึงย้ายตนเองเข้ามาอยู่ในเมืองหลวง และพบรักกับคุณชายหาน
แต่วันนี้คนรักกำลังเข้าพิธีมงคล ม่านอี้จึงได้แต่นั่งกลุ้มอยู่คนเดียวที่ศาลาริมน้ำนอกเมือง เพราะไม่อยากได้ยินข่าวมงคลที่ผู้คนมักเอ่ยถึง นางใช้สุราปลอบใจจนดึก ก็ไม่ยอมกลับดูท่าคงจะเมาหลับอยู่ที่นี่เป็นแน่
“เหวินรุ่ยตรงนั้นมีสตรี” เสียงทุ้มของบุรุษผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น ก่อนยิ้มร้ายจะผุดขึ้นมา แล้วตรงไปหาคนท
