นายหัวปาริธกลับมาถึงบ้านของณิรินทร์ญาในเวลาเกือบจะหก โมงเย็นเมื่อมาถึงเขาก็ทานราดหน้าด้วยความหิวเพราะเมื่อตอนกลางวันทานข้าวไปนิดเดียวเนื่องจากจัดต้องรีบทำงานต่อให้เสร็จ เมื่อทานราดหน้าอิ่มแล้วเขาก็มานั่งในห้องรับแขกโดยมีณิรินทร์ญาเดินตามมาด้วย
“เหนื่อยมากไหม ณิรินนวดให้มั้ย”
“นวดคอให้ฉันนิดหน่อยได้ไหมล่ะ”
“ได้ค่ะ”
“ไม่น่าเชื่อนะว่ามือเล็กๆ แบบนี้จะนวดดีกับเขาเหมือนกัน”
“แต่ก่อนณิรินเคยนวดให้แม่บ่อยค่ะ ถ้าวันไหนนายหัวเมื่อยอยากให้ณิรินนวดก็บอกได้เลย”
“ขอบใจนะ”
“ยินดีค่ะ”
“แล้ววันนี้เป็นยังไงบ้างปวดหัวหายแล้วใช่ไหม”
“หายแล้วค่ะ”
“ฉันไม่อยากให้เธอทำน้ำพริกเยอะแบบนั้นเลย”
“ณิรินใครก็คิดว่าจะไม่ทำแล้ว”
“จริงเหรอ”
“จริงค่ะ ครั้งสุดท้ายที่ณิรินไปส่งน้ำพริกให้กับแม่ค้าณิรินก็บอกพวกเขาแล้วว่าจะหยุดทำน้ำพริกไปก่อน”
“แล้วแม่ค้าเขาว่ายังไงบ้าง”
“เขาก็บ่นนิดหน่อย เขายังบอกอีกว่าถ้าหากจะก
