เช้าวันอาทิตย์ณิรินทร์ญาตื่นนอนสายกว่าทุกวันกว่าจะเข้าครัวแล้วทำข้าวต้มปลากะพงเสร็จก็เกือบจะเก้าโมงและเสร็จทันก่อนที่นายหัวปาริธจะมาถึงเพียงสิบนาที
เมื่อเสียงออดที่หน้ารั้วบ้านดังขึ้นหญิงสาวก็รีบเดินไปเปิดเธอเห็นเขาถือน้ำส้มมาในมือก็ยิ้มเพราะเธอเองก็คิดว่าจะออกไปซื้อน้ำส้มที่ตลาดอยู่เหมือนกัน
“นายหัวและซื้อน้ำส้มในตลาดใช่ไหม”
“อือ พอดีฉันผ่านตลาดก็เลยลงไปดูหน่อยว่ามีอะไรขายบ้างก็เลยได้นำส้มมา ส่วนอย่างอื่นก็ไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่คงเพราะมันสายเกินไปแม่ค้าก็เลยกลับไปบ้างแล้ว”
“น้ำส้มเจ้านี้อร่อยมากๆ เลยนะคะณิรินกำลังจะกินอยู่พอดีเลยขอบคุณนะคะ”
“ฉันเห็นมันน่ากินดีก็เลยซื้อมาไม่คิดว่าเธอจะชอบ”
“ก็มีไม่กี่เจ้าหรอกค่ะที่ทำออกมาอร่อย แต่เจ้านี้เขาทำออกมาอร่อยจริงๆ ไม่มีขมเปลือกส้มเลยสักนิด ณิรินขอเอาไปแช่ตู้เย็นก่อนนะคะ นายหัวจะกินข้าวเลยไหมเพิ่งทำเสร็จเมื่อกี้นี้เอง”
“กินเลยก็ดีเหมือนกั
