“แค่เห็นเพื่อนมีความสุขเราก็มีความสุขแล้วจ้ะ” ดารินรับของฝากมาจากเพื่อนด้วยรอยยิ้ม
“กำลังศึกษาท่ากามสูตรร้อยกว่าท่า” มาหยาพูดขำๆ ดารินหัวเราะกับสีหน้าฟินๆ ปนทะลึ่งของเพื่อนนัก มาหยาคือความสุขและเสียงหัวเราะในชีวิตของเธอ ดารินคิดเช่นนั้นเสมอ
“อาหมอน่ารักและรักหยามากด้วย ห่วงใยหยาตั้งแต่เด็ก หยาโชคดีแล้วจ้ะที่มีอาหมอ”
“หยาก็รักรินนะ” มาหยารู้ว่าเพื่อนเหงาเพียงใด บิดาไม่ค่อยใส่ใจ เวลาเพื่อนเหงาๆ เธอก็ชวนไปนอนด้วยกันที่บ้านเป็นประจำ
“เราก็ดีใจนะที่มีหยาเป็นเพื่อน เพราะเราก็รักหยามากเช่นกัน” ดารินยิ้มอ่อนโยนให้เพื่อน จับมือเพื่อนมากุมเอาไว้
“ขอนอนพักอีกสักหน่อย มานอนเล่นกันเถอะ จะได้คุยกัน” มาหยาชวนเพื่อนไปนอนเล่นกันที่โซฟา คุยกันพักใหญ่ ก่อนที่คนชวนจะเผลอหลับไป ดารินนำผ้ามาห่มให้เพื่อน ปรับแอร์ไม่ให้อากาศเย็นมากนัก ทิ้งตัวนอนลงอีกด้านตรงข้ามกันแล้วนอนมองเพื่อนอย่างนั้นด้วยรอย
