“แต่อาหมอคะ”
“เชื่ออาเถอะ” เขื่อนตบหลังมือของเด็กสาวเบาๆ
“ก็ได้ค่ะ” มาหยายอมสงบลง เข้าใจว่าเพราะดารินไม่ได้เล่าเขตต์เลยไม่รู้ แต่เขตต์ก็น่าจะถามไถ่หรือใส่ใจมากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ อีกทั้งเธอสงสัยเขตต์ทำตัวเช่นไรเวลาอยู่กับดาริน เพื่อนของเธอถึงไม่ยอมเล่าปัญหาให้ฟัง ถ้าทำตัวเป็นแฟนที่ดี ดารินก็น่าจะเปิดปากเล่าให้ฟังบ้างสิ เธอคิดแล้วก็ขัดใจไปหมด
“ทำไมเขตต์ไม่เหมือนอาหมอ”
“เหมือนยังไง” เขาเอ่ยถามเด็กสาว
“ก็ดูแลใส่ใจ เวลาหยามีปัญหาอาหมอยังรู้เลย ทำไมเขตต์ถึงไม่รู้”
“คนเราจะเหมือนกันได้อย่างไรกัน”
“หยาไม่น่าเชียร์นายเขตต์ให้รินเลยค่ะ รู้สึกผิดหวังจริงๆ”
“คิดมาก ดารินไม่ยอมบอกปัญหาให้นายเขตต์ฟังเอง อาเชื่อว่าถ้านายเขตต์รู้จะต้องยื่นมือเข้าไปช่วยอย่างแน่นอน อามั่นใจในตัวหลานชายของอา”
เขื่อนบอกเด็กสาวให้ใจเย็นๆ เขานั่งอยู่ใกล้ๆ เธอ กุมมือนิ่มเอาไว้อย่างปลอบโยนเพราะรู้ว่ามาหยากำลังว้าวุ่นใ
