“เคยช่วยตัวเองหรือเปล่า” เขาขึ้นคร่อมทับก่อนจะกระซิบถาม
“ไม่เคยค่ะ” ดารินตอบเสียงเบา มันสั่นระริกเพราะรับรู้ว่าส่วนปลายของความแข็งแกร่งกำลังเสียดสีอยู่ตรงร่องหยาดเยิ้มของเธอ
“ไม่เคยอะไร” เขาเอ่ยถามแล้วกดกายแข็งแกร่งเข้าหา เธอถอยหนีร้องประท้วงด้วยความเจ็บ
“เขตต์ไม่ป้องกันเหรอคะ”
“ให้เขตต์แตกนอกได้ไหม ตอนนี้ไม่ทันแล้วมันเจ็บปวดและทรมานมากเลยรู้ไหม” ประโยคของเขาทำเอาเธอกลืนน้ำลายติดๆ กันหลายครั้ง เขาจับมือของเธอไปสัมผัสกับความแข็งแกร่งที่กำลังตื่นตัวและเจ็บร้าว
“ได้ไหม” เขาถามย้ำกดกายเข้ามาอีก
“อ๊า...” ดารินร้องครางตัวสั่นระริก
“อย่าถอยหนีเขตต์สิครับ” เขารวบสะโพกของเธอเอาไว้ดึงเข้าหา รั้งให้เธออยู่ใต้ร่างของเขา
“ได้ไหม ก่อนเสร็จเขตต์จะรีบดึงออก” เขากดเข้าหาอีกครั้ง เธอกัดปากจิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น เขตต์ก้มลงบดจูบริมฝีปากน้อยอย่างดูดดื่มก่อนจะล็อกสะโพกของเธอเอาไว้ด้วยอุ้งมือใหญ่ทั้งส
