หลายวันต่อมา
หลังจากที่ทำงานไปเรื่อยๆ1-2-3-4 อย่างรวมๆแล้วนับ10
ตกเย็นทั้งสองก็พากันกลับบ้านโดยมีรถอีแต๊กของกำนันจ้อยมารับเหมือนกับตอนที่มา
"เป็นไงวันนี้เหนื่อยมั้ย" กำนันจ้อยพูด
"นิดหน่อยครับ" ทั้งสองตอบพร้อมๆกัน
" ฉันว่าฉันจะไม่ทดลองอะไรพวกนายแล้วแหละฉันจะยอมให้ปั้นจั่นไปอยู่กับพวกนายแต่พวกนายจะต้องสัญญาอะไรกับฉันก่อน" กำนันจ้อยพูดในขณะที่กำลังขับรถอีแต๊กอยู่
"อะไรหรอครับ" ทั้งสองหันไปถาม
" กลับถึงบ้านแล้วฉันจะบอกให้ฟังนะ"
แต๊กๆๆๆ กำนันจ้อยขับรถพาทั้งสองคนมาเรื่อยๆด้วยความที่รถมีความแรงที่คงที่ไม่สามารถเร่งคันเร่งได้เหมือนรถกระบะหรือมอเตอร์ไซค์ทั่วๆไปกำนันจ้อยขับรถอย่างใจเย็นเอามากๆไม่รีบไม่ร้อนเพราะยังไงก็ต้องถึงบ้านอยู่ดี
บ้านกำนันจ้อย
ไม่นานรถกำนันจ้อยก็หันหัวเลี้ยวเข้าไปในบ้านทั้งสองเดินลงจากรถอีแต๊กก่อนจะกลับไปที่กระท่อมเพื่อที่จะอาบน้ำชำระล้างเหงื่อไคลหลังจากที่ทำงานแดดร
