6เดือนผ่านไป
ตอนนี้ทศกัณฐ์กำลังยืนใจจดใจจ่ออยู่ที่หน้าห้องผ่าตัด หมอแดนสั่งห้ามเข้าไปเพราะทศกัณฐ์ชอบทำให้เขาไม่มีสมาธิ เขาเลยต้องออกมายืนรอด้านนอกกับลูกน้องของเขา
"นานจังวะแม่ง! ไอ้แดนนะไอ้แดน" ทศกัณฐ์บ่นพลางเดินวนไปวนมาที่หน้าห้องผ่าตัด
"นายครับ ใจเย็นๆสิครับ คนคลอดลูกนะครับไม่ใช่ผ่าริดสีดวงที่ผ่าเสร็จแล้วก็ออกมาเลย" อีธานพูด
"มึงก็หาเปรียบเทียบให้มันดีๆหน่อยก็ไม่ได้นะ" ทศกัณฐ์ถอนหายใจยาวๆออกมาก่อนจะมองหน้าของอีธาน
" ใจเย็นๆก่อนนะคะคุณยักษ์ผ่าคลอดต้องใช้เวลามากเป็นธรรมดาค่ะป้าผ่านเวลานั้นมาแล้วตอนคลอดเจ้าสองแฝดนี่" ป้าแม่บ้านของอีธานพูดขึ้นเขาก็มารอ เพื่อที่จะได้เห็นหน้านายน้อยของเขาเช่นกัน
" ครับป้า แต่ผมเป็นห่วงมะไฟผมอยากเข้าไปอยู่กับเธอแต่ไอ้แดนมันไม่ให้ผมเข้าไปมันบอกว่าผมเป็นตัวยุ่ง"ทศกัณฐ์พูด
" ฮ่าๆๆ อย่าไปคิดอย่างนั้นสิคะ หมอต้องใช้สมาธิในการผ่าตัดมากอยู่แล้วค่ะ เพราะถ้
