"อื้อ" ร่างบางครางในลำคอก่อนจะปัดมือไปมาเมื่อรู้สึกว่าเธอกำลังโดนก่อกวนในขณะที่เธอกำลังหลับ
"ตื่นได้แล้วครับคนดี" ทศกัณฐ์พูดข้างๆหูของมะไฟ
"อื้ออ อย่ากวนจะนอน" มะไฟพูดด้วยน้ำเสียงที่รำคาญ
"สายแล้วนะครับ ไม่หิวหรอ"
"..." ร่างบางยังคงนอนแน่นิ่งอยู่ ทศกัณฐ์จึงค่อยๆลุกออกจากเตียงแล้วปล่อยให้เธอนอนก่อนจะใส่ชุดคลุมแล้วเดินลงไปด้านล่าง
"แหมนาย เพลียมาเลยนะครับ" เสียงของอีธานเอ่ยแซวเมื่อเห็นเจ้านายของตน
" เสือกนะมึง" ทศกัณฐ์หันไปพูดกับอีธาน
" ยาผมเป็นยังไงบ้างครับใช้ดีหรือเปล่า"
" มึงไม่ยุ่งสักเรื่องมึงจะตายไหมวะไอ้อีธานนี่มึงเป็นลูกน้องกูหรือเป็นพ่อกูกันแน่วะ" ทศกัณฐ์ยืนเท้าเอวถามอีธานที่นั่งกินกาแฟอยู่
" เป็นพ่อก็ได้ครับ" อีธานพูด
" ไอ้นี่!! เดี๋ยวกูตบกระบาลแยกลามปามใหญ่นักแล้วนะมึง" ทศกัณฐ์ชี้หน้าอีธานอย่างคาดโทษ
"แหะๆขอโทษครับ ผมไม่อยากให้นายเครียด"
" มึงไม่ต้องไปหยอกเย้าอะไรนาย
