(ธีร์)
8.36 pm.
"แม่ฮะ"
"ว่าไงครับ?"
"คืนนี้ให้พ่ออ่านนิทานให้ฟังก่อนนอนได้ไหมฮะ?"
ผมมองกระจกหลังเพื่อมองเรนทันทีหลังเขาเอ่ยปากขอเมลแบบนั้น แล้วเอาจริงๆผมเองก็เซอร์ไพรส์มากๆด้วยที่ลูกอยากจะให้เล่านิทานให้ฟัง แม้ตัวเองจะยังไม่เคยเล่านิทานให้ฟังเลยก็ตาม...
"แต่วันนี้มันดึกมากแล้วนะเรน"
"แต่เรนเคยขอแม่ไว้แล้วหนิฮะ..."
ผมเบนสายตามองเมลทันทีหลังเรนมีน้ำเสียงที่ตัดพ้อมากขึ้น เห็นว่าวันนี้เจ้าเรนร้องไห้เพราะยายหนีเที่ยวคนเดียวไปแล้วตอนเช้า เพราะงั้นวันนี้เจ้าตัวเลยเอาแต่ใจตัวเองเป็นพิเศษสินะ
"พี่ขอไปเล่านิทานให้เรนฟังนะ ไม่ต้องคิดมากหรอกยังไงบ้านเราก็อยู่ห่างกันไม่ไกลเล่าเสร็จพี่จะกลับบ้านทันทีเลยครับ"
"เรนอยากให้พ่อนอนด้วยฮะ.."
"แม่ให้เล่านิทานพอค่ะ ให้พ่อเขานอนด้วยไม่ได้นะเรน"
เมลตอบเรนด้วยความหนักใจ และดูคิดมากอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งเอาจริงๆผมเข้าใจนะเรื่องที่เมลไม่อยากให้ผมค้างด้วย เ
