(ธีร์)
แกร็ง
ผมถอดแว่นกันแดดที่ตัวเองสวมอยู่ออกเพื่อที่จะได้มองเข้าไปในห้องของเมลได้ถนัดตา และแน่นอนว่ามันเล็กอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆ ภายในห้องมีเตียงขนาดสามฟุตอยู่ตรงมุม และโต๊ะอ่านหนังสือพร้อมทั้งมีตู้ที่เต็มไปด้วยหนังสือเรียนมากมายจัดไว้อย่างเป็นระเบียบอยู่ ผมกวาดสายตามองไปทางซ้ายที่เป็นห้องน้ำและระเบียงส่วนด้านข้างก็เป็นตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเครื่องแป้ง
เอาจริงๆห้องมันเล็กแต่เมลก็จัดทุกอย่างได้เป็นระเบียบจนไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรอย่างที่คิดไว้ในตอนแรกเลย
"พี่นั่งรอก่อนนะ"
"โอเคค่ะ พี่นั่งตรงนี้ได้นะ?"
ผมชี้ไปที่เตียงทำให้เมลขมวดคิ้วมองและผายมือไปทางโต๊ะเก้าอี้ทางมุมด้านขวาที่มีไว้ให้นั่งอยู่
"ตรงนั้นนั่งได้ค่ะ"
"ฮะฮะ"
ผมหัวเราะแห้งอย่างกวนๆ ก่อนจะเดินไปนั่งตามที่เมลบอกและมองน้องที่เดินไปหยิบน้ำมาให้ ก่อนจะเลิกคิ้วมองแซนด์วิชที่น้องวางไว้ข้างๆขวดน้ำอีกอัน
"ให้พี่เหรอ?"
"ค่ะ ถ้าพี่ห
