เวลาต่อมา
4.23 pm.
พรึบ
"อื้อ.."
ฉันลืมตาขึ้นมามองร่างสูงที่กำลังนั่งหย่องๆอยู่ตรงหน้าขณะที่เขากำลังมองฉันด้วยรอยยิ้มปนขำ เพราะฉันเพิ่งจะโดนจับได้ว่าเผลอหลับไป ตอนแรกก็ตั้งใจดูเขาเพ้นท์ลายอยู่นั่นแหละ แต่ดูไปดูมาแล้วมันเพลินจนหลับไปซะอย่างนั้น
"นอยละมีคนหลับใส่ทั้งๆที่ตั้งใจโชว์แบบนี้"
"ขะ ขอโทษพอดีดูเพลินไปหน่อยน่ะค่ะ"
"ดูเพลินจนหลับเนี่ยนะ ไม่ใช่ละๆ"
ฉันมองพี่ธีร์ที่กำลังเอียงคอไปมาทั้งยังหรี่ตามองอย่างจับผิดขณะที่ฉันกำลังลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ยังลุกไม่ได้เพราะเขาเอาแขนมาวางกันตัวฉันไว้กับโซฟาเหมือนเดิม ฉันเม้มปากมองพี่ธีร์ที่กำลังยิ้มอยู่ก่อนจะก้มมองเสื้อโค้ตที่ตกอยู่บนพื้นหลังลุกขึ้นนั่ง
นี่เขาเอามาปรกขาให้ตอนหลับงั้นเหรอ
"เมลขอโทษจริงๆที่เผลอหลับ พอดีเมื่อวานนอนดึกมากน่ะ"
"นอนดึกเพราะอะไรครับ?"
"อ่านหนังสือ"
"เด็กดีซะจริง"
ฉันเม้มปากหลังพี่ธีร์เอื้อมมือมาลูบหัวฉันด้วยความเอ็น
