พรึ่บ!
มือทั้งสองที่ยันอกกว้างเอาไว้อยู่นั้น ใช้แรงทั้งหมดที่มีดันร่างสูงออกห่างตัวได้ แต่มันก็แค่ขยับห่างกันเล็กน้อยเท่านั้น ฉันยังอยู่ในอ้อมกอดของเตกีลาอยู่เลย!
“หึ” เสียงหัวเราะในลำคอ ราวกับว่ากำลังสนุกที่ปั่นหัวฉันได้สำเร็จ
ดวงตากลมมองรอยยิ้มผู้ชายตรงหน้าอย่างหงุดหงิดตัวเองที่แทบทำอะไรเขาไม่ได้เลย เมื่อก่อนเถียงกันก็ไม่ค่อยจะชนะอยู่แล้วเพราะเห็นแก่มาร์ ตอนนี้ยิ่งแล้วใหญ่เพราะเตกีลาเอาคืนอย่างหนักหน่วง แล้วยิ่งฉันสับสนกับคนตรงหน้าเขาเลยได้ใจและสนุกกับการแกล้ง
“สนุกมากหรือไงแกล้งฉันได้”
“ก็นะ” เตกีลาตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มยียวนบนใบหน้า นั่นยิ่งเป็นการกระตุ้นให้ฉันโมโหหนักเข้าไปอีก อยากบีบคอเด็กนี่จริง!
“ไม่อยากทำงานด้วยแล้ว” ไม่ได้อีกชีวิตฉันต้องการเงิน เดี๋ยวรีสอร์ตจะต้องไปคุยเรื่องที่ดินแล้วด้วย พักงานวงการรับงานแค่ของมาร์ เงินเก็บที่มีเตรียมเอาไปลงกับรีสอร์ตทั้งหมด ฉันตั้งใจเอาไว้แ
