10.00 น. วันสุดท้ายของการฝึกงาน
เจน: คุณภีมพอจะมีเวลาสักสิบนาทีไหมคะ เจนมีเรื่องอยากจะคุยด้วยค่ะ
หญิงสาวส่งข้อความหาประธานหนุ่มตั้งแต่เมื่อวานแต่ทว่าไม่มีการตอบสนองใดๆ เขาไม่เปิดอ่านมันด้วยซ้ำ เจนไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อวานตอนที่เดินสวนกันชายหนุ่มก็ทำราวกับว่าเธอเป็นเพียงอากาศธาตุ
เจนตัดสินใจแล้วว่าวันนี้จะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่องว่าเธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่า อีกอย่างวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วที่เจนจะฝึกงานที่นี่ หญิงสาวแค่อยากมีโอกาสได้เอ่ยลาเขา
“พี่หยกคะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นขณะยืนอยู่ต่อหน้าโต๊ะทำงานของเลขาสาว
“อ้าว ว่าไงเจน”
“เอ่ออ เจนขอพบคุณภีมได้ไหมคะ”
เจนเอ่ยเบาๆ หยกหยุดชะงักกึก ก่อนจะขยับแว่นแล้วมองตาเธอ
หยกนิ่งไปสักพัก
“เจนรอแป๊บนึงนะพี่ขอถามคุณภีมก่อน”
ว่าแล้วหยกก็ยกโทรศัพท์ขึ้นต่อสายหาประธานหนุ่ม เธอถามเขาว่าเจนขอไปคุยด้วยได้ไหม แล้วเธอก็วางสายไป เจน
