“ฉันจัดการให้คนที่โรงพยาบาลของฉันประสานงานเรื่องลูกสาวของเธอแล้ว ไม่ต้องกังวลนะ เด็กจะปลอดภัย หมอเด็กฝีมือดีที่สุดอยู่ที่โรงพยาบาลของฉัน...”
“ลัล...ไม่อยากรบกวนคุณไมค์...” หล่อนช้อนตาที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตามองเขา
เมสันแค่นยิ้มหยัน กวาดตามองร่างอวบอัดแสนหวานของลัลดาด้วยสายตามีความหมาย
“คิดว่าฉันจะช่วยเธอฟรีๆ หรือไง”
“คุณไมค์...หมายความว่า...”
“จากอีตัวชั่วคราวหนึ่งเดือน คงต้องเพิ่มเป็นสองเดือน ตกลงไหม”
“คุณไมค์...”
“เลือกเอานะว่าอยากให้ลูกสาวรอดชีวิต หรือว่าอยากให้ตัวเองรอดจากการเป็นนางบำเรอของฉัน”
เขาก็น่าจะรู้นี่ว่าหล่อนไม่มีทางเลือกความสุขสบายของตัวเองแทนความปลอดภัยของลูกสาวได้
“ค่ะ...ลัลจะนอนกับคุณไมค์จนกว่าจะครบสองเดือน”
ชายหนุ่มกระชากเสื้อผ้าของตัวเองออกจากกาย เผยความเป็นชายที่พร้อมใช้งานต่อหน้าหล่อน
“อีกครั้ง ตอนนี้...”
“คุณไมค์...”
เขากำลังก้าวขึ้นเตียง เพื่อที่จะตักตวง
