“ที่มังกรพูดคือเรื่องจริงเหรอคะ เรื่องที่พี่เป็นเจ้าของโรงแรมที่นี่” เธอเอ่ยถามคล้ายไม่แน่ใจ แต่เขามีห้องพักสุดหรู มีลูกน้องคอยดูแล ถ้าเขาไม่รวยจริงคงทำแบบนี้ไม่ได้
เธอจำได้ว่าตอนนั้นเขาเป็นเพียงแค่รุ่นพี่ธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้ดูร่ำรวยเป็นทายาทเจ้าของธุรกิจใหญ่โตเช่นนี้
“เมื่อก่อนพี่คงดูจนและติดดินมาก ตอนเรียนพี่ไม่อยากบอกใคร ๆ ว่าบ้านรวยหรอก พี่อยากมีเพื่อนที่ดีที่คบกันด้วยความจริงใจ แทนที่จะเข้าหากันด้วยเงินทองของนอกกาย นอกจากเพื่อนสนิทจริงๆ เพียงแค่สองคนเท่านั้น” เขาต้องการความจริงใจเป็นที่ตั้ง
“ก็จริงนะคะ คนเราเดี๋ยวนี้คบกันที่ข้าวของเงินทองด้วยกันทั้งนั้น” เธอเปรยออกมา อดที่จะคิดถึงเมื่อหลายปีก่อนเสียไม่ได้
เขายื่นเอกสารบางอย่างให้เธอได้ดู เพื่อยืนยันว่าเขาคือคนที่จะเข้ามาบริหารโรงแรมที่นี่และโรงแรมในเครือทั่วภาคใต้
“ไม่ใช่ว่ามินไม่เชื่อนะคะ แต่เหลือเชื่อมากกว่า มินไม่คิดว่
