มังกรกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย เพราะเหมือนได้ลิ้มรสอาหารรสชาติคุ้นลิ้น จนโซอี้เองก็ยอมแพ้ไปก่อนนอนแล้ว เธอมองเขากินอย่างรู้สึกทึ่ง ไม่คิดว่าเขาจนกวาดเกลี้ยงหมดทุกจาน
“หิวเหรอคะ” เธอถามเขาพร้อมทั้งมองอาหารบนจานสลับกับมองหน้าเขา
“ครับ ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวาน คิดถึงใครบางคนที่มาไม่บอก ไม่รับโทรศัพท์ อีกต่างหาก” เขาหยิบผ้าขึ้นเช็ดปาก มองสบตายัยเด็กดื้อของเขาด้วยดวงตาเป็นประกาย
“ใครจะไปรู้ นึกว่ากินตับกับสาวสวยคนนั้นอิ่มแล้ว ก็เลยไม่อยากขัดจังหวะ” ที่จริงเธอก็นอยๆ อยู่เล็กน้อย เพราะเธอเองก็ชอบเขาอยู่มาก อยากได้เขาเป็นแฟนเธอจริงๆ แต่ด้วยระยะเวลาที่รู้จักกันมันช่างแสนสั้นนัก ไม่รู้จะเอาอะไรมาผูกมัดเขาไว้ เพื่อให้ศึกษานิสัยใจคอ เพราะแค่เจอหน้ากันวันแรก ก็เอาน้ำทะลักไม่รู้ว่าอดมาจากไหน
“ก็แค่คนเคยรู้จักกันเองครับ กินตงกินตับอะไรกัน ตับหวานนั่งอยู่ตรงหน้าแล้ว พี่จะไปกินใครได้อีก” เขาก็เป็
