ช่วงบ่าย
มีสายเรียกเข้าโทรศัพท์เธอจึงลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อรับสายด้วยท่าทีที่งังเงีย
“สวัสดีค่ะพี่ยู่ยี่” แพรวาทักทายปลายสาย
“เรื่องที่น้องแพรฝากมา พี่เช็กให้แล้ว มันเป็นเบอร์ใช้แล้วทิ้งไม่ระบุตัวตน”
“ขอบคุณพี่ยู่ยี่มากเลยนะคะ เดี๋ยวแพรจัดการเอง”
“น้องแพร มีเรื่องอะไรกวนใจปรึกษาพี่ได้นะ” ยู่ยี่ถามกลับมาด้วยเสียงที่มีความเป็นห่วงหญิงสาว
“ไม่มีอะไรค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ” เธอกดวางสายและมองร่างหนาที่เริ่มรู้สึกตัวแล้ว
“ไงเรา ทำไมตาเธอแดงจัง” หลุยส์จ้องเขม็งที่ใบหน้าสวย และใช้มือสัมผัสที่ใบหน้าเรียวแผ่วเบา
แพรวาเอียงหน้าให้สัมผัสกับมือใหญ่ และดึงมือเขาเข้ามาจูบและสัมผัสหน้าของเธออีกครั้ง
“จะอ้อนอะไรอีก” หลุยส์เอ่ยถามและลูบใบหน้าที่นุ่มมือไปมา
“แพรรักพี่นะ” แพรวาเอ่ยบอก ถึงแม้เธอจะไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของชายหนุ่มกลับมาก็ตาม
“...” หลุยส์เงียบไม่พูดอะไร แค่ระบายยิ้มอ่อนๆ ให้กับเธอและดึงเ
