1 อาทิตย์ต่อมา
สนามแข่งรถ
“พี่หลุยส์สู้ๆ เหยียบให้มิดเลย” แพรวาตะโกนเสียงดังลั่นเชียร์แฟนหนุ่มของตัวเอง และกระโดดโลดเต้นด้วยความตื่นเต้นที่เขาขับผ่านเธอด้วยความเร็วที่ร่างเธอแทบปลิว
“ถ้าฉันลงแข่งนะ มันแพ้พี่แน่นอน” ไทเปเอ่ยขึ้นเสียงดังให้แฟนหนุ่มเพื่อนสนิทได้ยิน
“พี่หลุยส์ไม่มีทางแพ้พี่หรอก” แพรวาเถียงกลับ
“ฉันพูดจริง ไม่เชื่อลองถามไอ้ลูคัสดูสิ” แพรวาจึงหันมามองลูคัสเพื่อรอคำตอบ
“จริง เพราะในสามคนนี้ฉันเก่งสุด” ลูคัสบอกและกอดอกวางมาดอย่างกวนๆ ใส่สองคน
“เพราะกูต่อให้ต่างหากล่ะ เพราะกูรู้มึงเป็นคนแพ้ไม่เป็น” ไทเปเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้
“นั้น ๆ กรี๊ดดด.....พี่หลุยส์ขับเข้าเส้นชัยไปแล้ว” แพรวากระโดดด้วยความดีใจ
เมื่อรถของหลุยส์ขับเข้ามาเธอก็ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปกระโดดกอดทันที
“ฉันหนัก” เขาแกล้งพูดเพื่อให้หญิงสาวโมโห
“หนักตรงไหน ถึงหนักก็ต้องอุ้มห้ามบ่น”
“ยัยเด็กดื้อ” แพรวาอมยิ้มให้
