“เธอต้องการอะไรจากฉัน” หลุยส์เอ่ยถามเนยที่เขากลับเข้ามาภายในห้องพัก
“เนยรักพี่นะคะ เป็นของเนยนะ แค่เนยคนเดียว”
“อย่ามาบ้ากับฉัน เพราะถึงแม้เธอจะเป็นผู้หญิงฉันก็ไม่เกรงใจ”
“พี่จะทำอะไรก็ทำ ในนี่มีกล้องบันทึกเราสองคนไว้อยู่”
“หึ..ดี เธอโง่พูดออกมาเองนะว่ามีกล้อง” ร่างสูงไม่รอช้ารีบเดินหากล้องจิ๋วทันที
“ถึงพี่จะหาเจอและทำลายมัน แต่เนยก็มีสำรอง ถ้าคนอื่นเห็นยังไงพี่ก็ต้องรับผิดชอบเนย” เธอพูดออกมาอย่างมั่นใจ
“ประสาท ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย คิดจะทำอะไรก็เรื่องของเธอ อยากจะประจานตัวเองให้คนอื่นเขาเห็นร่างน่าสะอิดสะเอียนก็เรื่องของเธอ” หลุยส์พูดออกมาอย่างไม่แยแส หาไปหามาเขาก็พบกล้องซ้อนอยู่ตรงดอกไม้โต๊ะหน้าทีวี
“หึ เนยไม่อาย เพราะเนยอยากได้พี่ พี่ไม่รู้เหรอว่าเนยเป็นใคร เนยสามารถสั่งปิดท่าเรือของพี่ได้เลยนะ” เนยพูดจาโอ้อวด
“หึ น้องไอ้ภพนะน่ะ ลองไปบอกมันดิ ใครกันแน่ที่จะสั่งปิด” หลุยส์ยิ้ม
