นิศาขอตัวกลับทันทีที่มื้ออาหารสิ้นสุดลง เธอเลือกมานั่งรอณัฐณิชาที่คอฟฟี่ช็อปเล็ก ๆ ใกล้ที่บริษัท ได้ข่าวมาว่าเจ้านายตัวดีหิ้วแม่กระต่ายน้อยไปไหนมาไหนด้วยจนแทบไม่ห่างตัว เห็นแล้วช่างน่าหมั่นไส้จริง ๆ ร่างเล็กของเลขาสาวนั่งจิบน้ำปั่นที่สั่งไปพลางไถโทรศัพท์มือถือรออย่างเพลินใจ โดยไม่ทันสังเกตว่ามีใครบางคนเดินเข้ามาในร้าน
"นั่นผู้หญิงของมึงหรือเปล่าไอ้โปรด คนที่เจอในผับน่ะ!"
เมธีชี้ให้เพื่อนดู เขาเองที่สะดุดตาร่างเล็กนั้นก่อนใครในร้าน ผู้หญิงที่สวยจนต้องเหลียวหลังมอง แม้จะเห็นจากไกล ๆ ก็ยังตรึงตาตรึงใจ โปรดคุณหันตามสายตาเพื่อน ก่อนจะนิ่งไปชั่วขณะ แล้วจึงปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"กูขอตัวแป๊บนะ มึงไปนั่งรอไอ้กิตก่อนแล้วกัน" โปรดคุณบอก
เมธีพยักหน้าอย่างเข้าใจ พลางตบบ่าเพื่อนเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปยังโซนด้านในที่ดูเป็นส่วนตัวกว่า
วันนี้หมอหนุ่มมีนัดกับเพื่อน ๆ เมธีจึงเสนอให้มารวมพลกันที่ร้านกาแ
