นิศาลืมตาขึ้นช้า ๆ ดวงตาสวยค่อย ๆ กระพริบปรับแสงสว่างจ้าที่ส่องจากเพดาน เลขาสาวค่อย ๆ นวดขมับตัวเองช้าๆ เมื่อรู้สึกถึงอาหารตึงๆที่ศีรษะ เมื่อเธอลุกขึ้น อาการปวดหัวก็พุ่งโจมตีอย่างรุนแรงทันที
“ตื่นแล้วเหรอครับ ปวดหัวมากไหม” เสียงนุ่มถามด้วยความห่วงใย
นิศามองผู้ชายตรงหน้าอย่างพิจารณา รู้สึกประหลาดใจในความหล่อเหลาของเขา โดยเฉพาะดวงตาชั้นเดียวที่เรียวยาวมีเสน่ห์คู่นั่น
เสื้อกาวน์สีขาวบ่งบอกอาชีพได้อย่างชัดเจน เธอจ้องมองจากคิ้วหนา จมูกโด่ง แก้มสีขาวใส ไปจนถึงริมฝีปากหยักสีแดงระเรื่อ
“คุณ...” ใบหน้าสวยแดงซ่านทันทีเมื่อนึกถึงริมฝีปากที่เคยมอบจูบร้อนแรงให้เมื่อคืนนี้
คนเป็นหมอเห็นสีหน้าของนิศาแล้วก็ยิ้มมุมปากอย่างรู้ทัน
“ผมชื่อโปรดคุณครับ คุณภรรยา” เขาแกล้งแซวเสียงนุ่ม
“เอ่อ คือ... ฉันขอโทษเรื่องเมื่อคืน ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ” เธอพูดเสียงเบา ๆ ด้วยความเขินอาย แถมยังแอบโมโหไอ้เด็กในผับเม
