วันหยุดนิศาต้องมาดูชุดแต่งงานกับนที ตามที่ผู้ใหญ่ทั้งสองได้นัดหมายกันไว้ แต่ช่วงนี้นิศากลับมีอาการแปลกๆ พอมีผู้ชายเข้าใกล้ จะรู้สึกเหม็นจนแทบอาเจียน เธอจึงต้องพกยาดมกับยาหม่องติดตัวไว้ตลอด วันไหนดึกๆ แล้วเกิดคึกอยากกินของเปรี้ยว ถ้าไม่ได้กินก็มักนอนไม่หลับ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
“ไหวไหมเนี้ย?”
นทีถามเสียงห่วงใย พลางยืนห่างๆ ไม่กล้าเข้าใกล้มากนัก เขาพัดลมมือให้ลมพัดผ่านช่วยให้อากาศถ่ายเท
นิศานั่งพักอยู่หน้าร้านพรีเวดดิ้งชื่อดัง สีหน้ากระอักกระอ่วนเหมือนจะสำรอกออกมา
“ไม่ไหวอะ ที เหม็นมากเลย”
นทีถอนใจ
“ไปหาหมอเถอะนะ”
“ไม่อะ… ตอนนี้อยากกินมะม่วงมากเลยที”
นทีอ้าปากค้าง ทำหน้าเหวอ
นิศาอยากกินมะม่วงจนน้ำตาคลอเบาๆ ดูน่าสงสารและก็แปลกไปในตัว
ชายหนุ่มกุมขมับอย่างท้อใจ
“เมียท้องหรือจ๊ะ พ่อหนุ่ม?”
จู่ๆ ยายขายผลไม้แถวนั้นก็เข้ามาใกล้ พร้อมตะกร้ามะม่วงสดหอมกรุ่น
“แหม ไอ้อาการนี้ยายก็เคยเป็นนะ
