ชายหนุ่มร้องถามเมื่อโธมัสหันหลังและกำลังจะเดินออกไปจากห้องนั้น หนุ่มกรีกหันกลับมาและเผยยิ้มจางบนใบหน้า
“ขอบคุณอีกครั้งคริสเตียโน...คุณทำให้ผมนึกอะไรบางอย่างออก และผมคิดว่าตัวเองจะเดาไม่ผิด”
พูดจบก็เดินออกไปจากห้องปล่อยให้คริสเตียโนยืนงงงวยอยู่ข้างหลัง โธมัสเดินกลับไปที่ลานจอดรถแต่ก่อนจะเปิดประตูรถเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ชายหนุ่มเข้าไปนั่งที่หลังพวงมาลัยและหยิบโทรศัพท์ที่เขาเก็บไว้ในคอนโซลด้านหน้าขึ้นมาดู มันไม่ได้ใช้งานเป็นเวลาเกือบสองสัปดาห์ที่เขามาคอยดูแลดาราวดี เขาปิดการสื่อสารทั้งหมดเพราะไม่ต้องการให้ใครรบกวนเวลาระหว่างเขาและคนที่เขารัก แต่วันนี้เขาตัดสินใจเปิดมันอีกครั้งและโชคดีที่แบตเตอรี่ยังมีอยู่เต็ม และทันที่ที่เครื่องทำงานก็มีสายเรียกเข้าดังขึ้น มันเป็นหมายเลขซึ่งชายหนุ่มคาดเดาไว้แล้วว่าจะต้องติดต่อกลับมาในตอนนี้ เขารับสายด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติ
“เมลินดา...ว่ายังไง”
“โธมัส...โอ
