ครึ่งชั่วโมงต่อมา…
ขณะที่ลลินกำลังนั่งก้มหน้ากินขนมคำเล็ก ๆ อยู่ริมโต๊ะมุมหนึ่งของงาน เสียงดนตรีจังหวะสนุกในงานเสียงดังกระหึ่ม แต่ในใจเธอกลับเงียบงันจนแทบไม่ได้ยินอะไรเลย จู่ ๆ ร่างสูงในชุดสูทเข้มก็ก้าวเข้ามาหาเธอ และเขาคือเตชินท์
“นี่ลลิน” เสียงทุ้มเรียบของเขาทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่สายตาเย็นขรึมคู่นั้นจะทอดมองมาอย่างมีนัย
“ช่วยเอาโทรศัพท์นี่ไปให้คุณภูหน่อย ห้องวีไอพี 2511 มีลูกค้าติดต่อด่วน เขาต้องคุยเอง”
“อะ…เอ่อ ค่ะ” ลลินรีบวางขนม หยิบโทรศัพท์ที่ยื่นมาไว้ในมือ
ขณะที่กำลังจะหันหลังเดินออกไป ความคิดมากมายก็ผุดวาบขึ้นมาไม่หยุด ห้องวีไอพี… 2511
หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบหลุดจากอก ภาพเสียงที่เคยได้ยินเมื่อครู่ยังวนเวียนอยู่ในหัว มินนี่ที่ถามว่า “คืนนี้เราจะอยู่ด้วยกันใช่ไหมคะ” เขาต้องนอนอยู่ด้วยกันแน่ ๆ
ริมฝีปากเล็กเม้มแน่น ถ้าไปถึงแล้ว…แล้วเจอเขากับเธอ…กำลังอยู่ด้วยกันจริง ๆ
เธอจะ
