SPECIAL
4
จำให้ฝังใจ
ปุยฝ้ายร้องไห้สะอื้น ตอนนี้เหมือนมีคนเมา คนเสียใจ คนรู้สึกผิดอยู่ในร่างเดียว เอวาตบไหล่แรงๆปลอบ เธอไม่ห้ามเพื่อนดื่มอีกแล้ว ทางฝั่งผู้ชายก็ปลอบเอิงที่เริ่มเมาเหมือนกัน
จนกระทั่ง...
“นายหญิงครับ”
อยู่ๆกิตก็เปิดประตูพรวดเข้ามา และยืนหน้าซีด ทุกคนในห้องหันไปมองขวับ ตาค่อยๆเบิกกว้างพร้อมกันเพราะประตูห้องที่เปิดค้างไว้ ปรากฏร่างสูงก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
“ฉิบหายแล้วกู”
เอวาพูดเบาๆแล้วลุกขึ้นจากโซฟาช้าๆ นนท์ส่ายหน้าเล็กน้อยบอกเป็นนัยว่าเขาพยายามที่สุดแล้ว แต่ไม่มีอะไรหลุดพ้นสายตาออสตินได้
เมื่อเขาก้าวเข้ามาเพื่อนของเอวาทุกคนรีบลุกขึ้นทันที ตาสว่างกันทุกคนโดยเฉพาะเอิงที่รู้ดีว่าความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อม
“กลับได้แล้ว... เธอขา”
น้ำเสียงของเขายังเหมือนเดิม สายตายังเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เอวาหันมองรอบๆห้องตั้งใจจะลาเพื่อน แต่ไม่มีใครมองหน้าเธอสักคน เอาแต
