85
[AVA]
รางวัลเป็นจูบ
“มึงจะซิ่วจริงดิ?” ฉันถามปุยฝ้ายหลังจากที่เราทำความเข้าใจกันเสร็จ และเธอก็อาสาเดินไปส่งฉันที่รถ
“อืม หมดเทอมนี้กูว่าจะซิ่วเลย”
เทอมนี้ก็เหลืออีกสองเดือนกว่าๆ
“บอกพ่อแม่ยัง”
“บอกแล้ว พ่อแม่เข้าใจ ช่วงนี้บ้านกูก็ไม่ค่อยมีเงินเหมือนเมื่อก่อนด้วย อยู่กรุงเทพมันเปลืองอ่ะไปเรียนนู่นก็ดี อีกอย่างกูอยากตัดใจจากเอิง ให้มันจบๆไป”
“เออกูเข้าใจ เอาที่มึงสบายใจเถอะ”
อยู่ๆปุยฝ้ายก็หยุดเดินแล้วหันมามองหน้าฉัน
“แล้วเรื่องพ่อมึง... วันนั้นมึงได้เจอพ่อไหม” ฉันส่ายหน้าเบาๆ ปุยฝ้ายไม่รู้ว่าใครตายก็เพราะข่าวโดนปิดเงียบ ขนาดฉันยังไม่รู้อัปเดตจากคุณออสตินเลย
“แฟนกูเคลียร์แล้ว น่าจะจบแล้วล่ะ”
“อืมก็ดี แล้วศุกร์นี้มึงจะไปงานเลี้ยงไหม ที่เพื่อนที่เรียนกรุงเทพเขานัดเลี้ยงอ่ะ” ลืมไปแล้วว่ามีงานนั้น
“กูไม่รู้ อาจจะไม่ไปช่วงนี้กูยุ่งๆ มึงจะไปไหม?”
“น่าจะ แต่กูดูก่อนว่าใจกูไหวแค่ไห
