89
แค่เอวามีความสุข
เช้าวันต่อมา...
‘ครืดดดดด, ครืดดดดด’
มือใหญ่คว้ามือถือที่สั่นอยู่บนโต๊ะมาตัดสาย ก่อนจะโยนทิ้งไว้ที่เดิมแล้วหันไปสวมกอดคนตัวเล็กที่นอนตะแคงหันหลังให้ด้วยความรัก ใบหน้าหล่อเหลาซุกที่ซอกคอขาว ซึมซับกลิ่นหอมๆของเอวา
แต่ทว่ามือถือน่ารำคาญเครื่องนั้นมันสั่นขึ้นมาอีก...
‘ครืดดดดด, ครืดดดดด’
‘ครืดดดดด, ครืดดดดด’
“ตัวเอง...” เอวาเรียกเสียงเบา
“หืม?”
“มือถือสั่น”
“ไข่สั่น?” เอวาหันไปขวับ
“มือถือสั่นจ้าตัวเอง ไข่สั่นอ่ะพอแล้ว” เธอตอบแกมค้อน ออสตินจึงหันไปคว้ามันมาอีกครั้งแล้วกดรับสาย เอวาพลิกตัวกลับมามองและสวมกอดเขาไว้ อยากรู้ว่าใครโทรมา
“อืม... อืม อืม”
แต่ตอบแค่นั้นออสตินก็วางสาย และวางมือถือไว้เหมือนเดิม
“ใครโทรมาเหรอคะ ตัวเองต้องรีบไปธุระไหม เค้าจะไปเตรียมของว่างให้” เอวาถามพลางหยัดลุกขึ้น แต่มาเฟียหนุ่มคว้าเธอมากอดอีกรอบแล้วตอบข้างหูแทน
“ไอ้ปรินซ์กำลังมา” คิ้
