21
ยืนยันตัวตน
เอวาหายใจแรงทำตัวหดเล็ก เธอไม่รู้ตัวว่าตัวสูงๆของเขามองเห็นหมดว่าเธอพยายามย่อขาแค่ไหน ทว่าเจ็บเข่าแบบนั้นออสตินเลยไม่เดินเข้าไปใกล้ เขาทำบางอย่างที่ทำให้เอวาแทบกรี๊ดออกมา
มือหนาที่สอดล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ยกขึ้นเปิดสูทและหยิบมือถือออกมา
จากนั้น...
กดโทรหาเธอซะเลย
'Rrrrrrr Rrrrrrr'
เสียงโทรเข้าของแอพพลิเคชันไลน์ที่ดังอยู่มุมนั้นทำให้ทุกคนหันขวับไปมองพร้อมกัน ออสตินยกนิ้วชี้บอกให้เงียบ ทำนิ่งๆเข้าไว้ ส่วนเขาปรายตามองเอวาที่นั่งลงลนลานปิดเสียงโทรศัพท์ ทั้งสงสารทั้งแอบมองว่าน่ารัก
อยากสืบมาก อยากแน่ใจมาก เขาก็ยืนยันตัวตนมันซะเลย
เธอรีบกระเถิบหนีข้ามไปโมเดลอีกอัน และป้องมือกดรับสาย
"ฮะ ฮัลโหลตัวเอง" เขาหลุบยิ้ม ชัดยิ่งกว่าเฟซไทม์อีกนะเนี่ย
(เธอขาอยู่ไหนครับ)
"คะ เค้าอยู่มหาลัย รอเพื่อนอยู่ค่ะ" บวกความผิดอีกหนึ่งกระทง โกหกเขาต่อหน้าต่อตา
(กลับเมื่อไหร่?)
"จะกลับแล้ว
