หลังจากดูหนังด้วยกันเสร็จแล้ว วชิรวิชญ์ก็ขับรถกลับบ้าน เมื่อรถจอดสนิท เขาก็คว้าแขนเล็กของภรรยาเอาไว้ พร้อมกับโน้มหน้าเข้าไปจูบปากนุ่มอย่างดูดดื่ม
จูบจนนิวารินแทบหายใจหายคอไม่ทันเลยทีเดียว
“พี่... หมอ...”
สาวน้อยก้มหน้างุด สองแก้มแดงระเรื่อด้วยความขัดเขิน
วชิรวิชญ์ยังคงไม่ปล่อยมือจากแขนของภรรยา ใบหน้ายังคงแนบชิด
“หนังสนุกไหมครับ”
“เอ่อ... ก็ดีค่ะ...”
“แต่พี่ว่าไม่ค่อยสนุกเท่าไรนะ”
คนที่ก้มหนางุดอยู่ช้อนตาขึ้นมาอย่างลืมตัว แต่พอสบตากับคนตัวโตก็ต้องก้มหน้าลงอีกครั้ง เพราะสายตาที่วชิรวิชญ์ใช้มองมานั้นอัดแน่นไปด้วยความหื่นแสนอันตราย
“ทะ... ทำไมล่ะคะ นิวว่าก็สนุกดี...”
“ก็พระเอกเอวดีสู้พี่ไม่ได้น่ะสิครับ”
“พี่หมอน่ะ” หล่อนพ้อเสียงสูงด้วยความขัดเขินขั้นสูงสุด ท่ามกลางเสียงหัวเราะขบขันของคนตั
